Hep daimim evvelim
miski amber kokulu yarim
her vakti geldiğinde seni anmanın
aciz kalan bedenimin karşısında
titrer yüreğim
Savunmasız öksüz takatsız kalıyorum
mecalim kalmadı gel
ben sana hasretim
hasretine değil
Avuçlarında yanarak eriyen mum değil
şu kendine muhtaç kıldığın yüreğimdir bilesin
Yansada erisede senindir
al bu şikayetsiz bekleyen muhtacı
miski amber kokularına sür
öyle sür ki
sinsin kokularıın otağıma sineme
bütünüme işlesin yine
hep sen olan evvelim gibi...
YirmiÜçAralıkİkibinYirmi
Faruk Fahrettin Özcanan
