Şiir Defteri

UYAN VE UTAN ARTIK

Yazan: by_duygusal
10.11.2014 / 18:56
1298 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
şimdi ucu bucağı olmayan bir denizin tam ortasında buz gibi suyun üstünde sadece bir tahta parçasıyla kendine sımsıkı sarılmışsın mesela ellerin donuk, kollarının üstünde tüylerin diken gibi rüzgarda ve sen hala gülümseyebiliyorsun az sonra belki de batacak olan sandalda. kat kat giyinmekle mi kurtulacaktın Mustafa kinin, öfken de mi ısıtmaz seni, kurtulamayacaksın aslında tam da ölmenin zamanı, hazır ananla da vedalaştın peki ya bu yedi iklim kimlere kalacak, önemli mi ki gözlerin mi daldı evlat hadi kurtar artık kendini bu soğuktan ısıt içini, düşün geridekileri kurtul hemen bu donukluktan senin kanın yaratılırken öyle yaratmıştı yaradan öleceksin elbet, amma önce bu yaşamışlıktan utan kalk yerinden yoksa yine elbet dönecek dünya, durdur artık içindekileriyle bu gün kurtulmalı artık vatan senin senden başka seven oldu mu bunca yıl yaşadın seni anandan daha çok bağrına bastı bu vatan, sen hala uyuyorsun belki ama ya uğruna öldüklerin, Ata'm sen madem öldün, uyansın artık bunca Türk'üm diye yaşayan.
Düzenleme: 10.11.2014 / 18:58
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik

Bağlı Üyeler

  • birmecnun20:19
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir