Çiçekler soluyor, bahçe kuruyor
Mor sümbüllü bağlar, dumanlı dağlar
Karanfil boynunu bükmüş soruyor,
Diken içinde neden gül, çiçek ağlar
Burağına binip bir Miraç eyle,
Ardında kalana bu dünya gülmez
Neden kıyılıyor canlara söyle,
İmanın kıymetin tatmayan bilmez
Yetiş gel Ravzandan, yok başka gelen,
Ah edip inlesem duyan olur mu?
Sinemi bir bıçak, bir kurşun delen
Kıymet takdir etsem uyan olur mu?
Uğruna hicrete niyet edenler,
Düşleri kirlendi döndüler geri
Ümit kanadını kırıp gidenler,
Seni bulmak için döndüler geri
Gözümden süzülen yaşların dili,
Rüzgâra karışır bir selam olur
Ocağıma gelsen yaksan kandili,
Zannımca düşmandan ülkem kurtulur
Neyleyim düşman çok zirve uzakta,
İnsanım, imanım kalmış tuzakta
Burhan KALE
