Ey olmayan satırından gül kokan yare.
Ey yüzü gül kurusu, saf elmas
Geldiğim yollardan aldım ben bu aşkı
Yol ki benden büyük bana yareydi
Yol ki adından esinlenmiş bir vefada saklı idi
Dikenlerine katlandığım çiçeklerden çektiğim cefa idi
Gel! Ey olmayan sevgili
İmkansıza ışık tuttum, seni diledim
Gel! Ey varlığı şuheda
Varlık ile yokluk kavgasında arada olan
Dağların gölge gören yeri
Serin suların haşmetli gözesi
Dünyalığın yok olmadan Gel!
Utanç sabahlara gark etmeden gel
Hakk'a baş kaldırmadan
Günaha boğulmadan
Gel!
ü.karadağ
