Arta kalanı kaldı bize hep
Elimizde derin yarıklar, his kaldı pas kaldı
Hayatın ötesi kaldı bize
Gülmelerin en yaşlısı...
Esmerdi, tenimiz gibi hayaller
Derdimizi anlatacak tek bir satırımız kaldı
Yaşayan bir ötekiydik
Koskoca gül ağacından dikeni kaldı
Varlık yolundaki yokoluş çabasından
Hiçlik kaldı bize.
ü.karadağ