Sen nasıl bir yalnızlıksın öyle
Öpsem doyamam tutsam bırakamam
Tutsak etmişsin kendine
Gitsem dayanamam.
Sen nasıl bir yalnızlıksın öyle susturmazsın
Konuşsam nefesten yoksun
Dermana çare aratırsın
Ölsem ağlamazsın.
Kafası kesilmiş ceset gibisin
Aşıklığım ruhuna
Sanma doyarım sana
Sen öyle bi yalnızlıksın ki gözün hep Arş ı semada.
Neler görür neler işitirim
Yaşağımı bi ben bilirim
Yaşattıklarınla övünür sevinirim
Yalnızlığın içini bi ben bilirim...
ü. karadağ