yerimi yadırgadım yeryüzünde
sanki buralı değil ruhum
nereye gitsem gurbetindeyim kendimin
kök salamadım toprağına
yoruldum yıllarca cesedimi sürüklemekten
tökezledim dümdüz yolda
ayağıma çakır dikenler battı
kuşlara özendim birara
unuttum kanatlarım yoktu
yerimi yadırgadım yeryüzünde
sürgündeyim belli
yağmurlar eritiyor elimi
sular yakıyor tenimi
zindan bu yeryüzü
tavanı gökten
zemini kara topraktan
baharı koymuşlar bir de utanmadan
biraz papatya biraz lale
gerisi kar
gerisi kış
gerisi çöl
gerisi uzak
27. 02.2019