Biraz cesaret ne güzel olurdu.
Temiz havayı içine yavaşça çekmek gibi...
Kavuran güneşte soğuk suya kavuşmak gibi...
Ağaçtaki son yaprağın toprağın kollarına kendini bırakması gibi...
Dizlerin parçalanana kadar oyun oynamak gibi...
Biraz cesaret ne güzel olurdu.
Korkutan sessizliği bir cümleyle mağlup etmek gibi...
Sevgi yoksunu gözlerde defalarca yok olmak gibi...
Annenin çocuğunu sevmesi gibi...
Zayıf ışığıyla karanlık sokakları bile ürküten sokak lambası gibi...
Biraz cesaret ne güzel olurdu.