Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Yoktun/sun...

Yazardan en yeniler

*O'na... Ah bir bilsen,sen yokken... Ne yağmurlar yağdı bu şehirde... Nice çılgın ve bıkkın lodoslar esti... Öyle fırtınalar koptu ki yüreğimde, tahmin bile edemezsin... Ne kadar çok üzüldüm ve... O kadar çok ağladım ki,anlatamam... Devasa dalgalarla boğuştum sanki... Yel değirmenleriyle dövüştüm say ki... Çok ıslandım çok,hem de pek çok üşüdüm. Parça parça oldum,savruldum da dört yana, zar-zor duruldum,çok uğraş sonunda... Seni istedim yanımda,ama YOKTUN. O güzelim hayallerimi sellere, Umutlarımı yellere salıverdim de... Bir bakışınla gülüşün kaldı usumda, ne yaptıysam silemediğim... Şehrinin otobüsleri geçti,sağımdan/solumdan... Ne kadar baksam da öyle pervasız, göremeyince yıkıldım,hep çaresiz... Her çalan telefona ben koştum. Tüm kapıları ben açtım,sen geldin diye... Ne şiirler yazdım,yırttım sonra da... Bir 'deneme' saklayıp dedim ah, çıkıp gelse de bir okusa... Türkü bile yaktım desem,şaşırır mısın? Bir kıtasını mırıldansam,inanır mısın? Ayak uydurmaya çalışırken, İnatla,yanımda ol(a) madığına; hem de vargücümle ben... Üveysi sevgilerde,yıllarca çoğalırken... Haberin geliverdi,öyle,aniden... Hem de n'erden,içer'den... Şaşırdım desem,inanma yalaaan... Ama yine de delirdim o an... Bir deli gibi aradım seni,inan... Bilsen,nasıl korka korka o ürkünç ve çıkmaz sokaklarda... Olmadık adamlara sordum, dolaştım,pis karanlıklarında... Tanımazdan geldiler biliyor musun? 'Ya şimdi gelsin; ya da ölsün' dedim,Tanrı'ya kaç kez... Çıkıp gelivermeni bekledim hep, çekip gittiğin gibi... Bir gün yine aniden,öylece,kendiliğinden... Her yalnız kalışımda; o güzelim bakışın gelirdi,önce aklıma... Billur sesin dolardı,sonra da kulaklarıma... Aah ah,bir bilebilsen... Beni bir görebilsen tam da o zamanlarda... Nasıl avazım çıktığı kadar bağırmak, adını haykırarak seni çağırmak, 'Neden'diye sormak istedim. 'Neden bensiz yaşadın? Neden sensiz yaşadım,söyle neden? ' Ne duymak istedin sesimi, ne de bir yanıt,bir umut vermek... Yoksa hiç mi O'ralı olmadın? Kendim mi yarattım,seni acaba; öyle için için,yana kavrula... Şimdi,artık tam yirmibeş yıl sonra... Gelirse şayet uyarına, bakıver istersen bir bu yana... Yani,eğer zahmet olmazsa, diyemediğin uzaklardan... Artık bu yemyeşil şehirde; ılıcık esmekte bak lodoslar... Bol bereketli yağmurlar yağmakta... Erguvanlar el sallıyor,sonsuz umutla... Her sokağında,her bayırında; mis kokulu akasyalar göz kırpıyor bana, Bursa'mın Yemyeşil baharlarında... Utanma,hadi dönüp de bir baksana! Zengin,dingin ve kutsal yuvamda; Yasemin,Gül,Leylak kokmakta, hem de uzun bir zamanca... Dinle bak,sen sen ol sakın ha... Yolunu şaşırıp da bir daha, tarih nakışlı şehrime uğrama... Çünkü artık hiç mi hiç, beklenmiyorsun sen burda... Ne sadık bedenimde, ne de karbeyazı belleğimde... Duy(a) masan da,haykırıyorum işte... Dün nasıl yok olduysan kendince, Çık bugünümden ve yarınımdan da... Sızmış da uyuyorsun, belki bir yosmanın koynunda... Uzak dur,pis duvarlarda/kıyılarda yosun... ... Basmam asla sana,dahi mecbur kalsam da... Yoktun ya,yokoldun ya aradığımda... Rahatladın mı şimdi,çünkü artık özgürsün? Hadi,yokol sonsuza dek, hadi ne duruyorsun? Defol usumdan dedim, kal hep sevgiden yoksun... Huriye (Özbey) A_____z 20/08/2000 Bursa

Yoktun/sun...

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler