Ey insan, işte dünya!
Hayal ve umudun tek tek öldüğü yer!
Bulutları küskün, toprakları kurak;
Kısır ve ıssız bir coğrafyada
Solmuş bir güne doğar çocuklar.
Kanlı birer enkaz bütün sokaklar
Yoksulluk, açlık, savaş ve yıkımlar
İzbelerde vahşice işlenir zulümler
Merhameti tozlu zorbalar;
Mahzun ömürlerden edinir kâr!
Acı çekmek kader değil,
İnsanın insana gördüğü revadır da
Tanrıdan sanırlar!
İnandırılanlar küserler insafsız İlah'a
Açgözlü insanlığın elinde
İnanç bile döner vicdansız bir silaha!
____________________________________
Kitap: MELANKOLİK DÜŞLER
®Tüm hakları saklıdır.®
Han AKÇADAĞ
____________________________________
