zorluğundan değildir halsizliğim
"tek bir gün" geçmişinin...
evveli sızılı tırmanışıdır
çoğulcul h'içlenişimin...
.
.
.
şimdi bana iyi bir karanlık gerek
ne yandığımı görsün isterim sevgilim
ne de üşüdüğümü titreyerek
bitimsiz değilmiş hiçbir yol
çıkmaz sokakların adresi tutuşuyor ellerimde
asıldığım gökkuşağı yedi renk alev
ne yana dönsem çaresiz sınav
kaçır kalbini diyor aklım kaçır
beden bir başka kalp b'aşka acır
mavimsi bir orman var düşlerimde
ellerimi boyuyorum sana
yüzümü boyuyorum
en ince hatlarını çiziyorum
gözlerimin kıraç bulutlarına
ıpışık apaydın gülüşünle doluyorum
omuzların koca bir ağaç yansısı oluyor
damarlarından uğurlanıyor hayatın tuzlu yolcu-su
kollarımda sabahlarken bir çam iğnesi
Ben Sana Sarılıyorum
aynalar ah aynalar
latince bir şeyler söylüyor
dillerinde ağıtlar.... anlamıyorum
kaçır kalbini diyor uzaklaştır kaçır
tenimde mor göçüklerin kurduğu yırtık çadır
içimin hasadından devşiriliyor
körpecik çürük dallar
varma yanıma sevgilim varma
bir çift gamze ölüsü kokuyor buralar
EbRuAsya//