çöküntülerin ardı sıra
boğazımdan bir kuş geçecekken süzülerek
başlar yutkunmalarım
kesilir rüzgarı ciğerlerimin
en son ne zaman
bir kez daha ölmüşüm aynı yerimden
anımsarım damarlarımda toprağın
gezdiğini
ne vakit göğsümde bir ümit yeşerse
yaslarım kurak ve hummalı
kışlarım hep yalın ayak geçer
boğazımda bir kuş ölür göç yolunda.