Bilirim, çağrın düşer gecenin en dar yerine,
Duymasam da hissederim kalbinin titreyişini.
Ben gelmesem de bilir gönlün bir hakikat var:
Bekleyiş de bir duadır, sabır öğretir insana.
Yorgunluğun bana değil, hâline sığınışındır,
Zira her dert bir kapıdır, açılır Rabb'e doğru.
Başını yaslayacak yer ararken şifa için,
Asıl sükûn secdede iner omuzlarına doğru.
Sesim yok sanırsın, lakin her niyazda varım,
Dilin sustuğu yerde kalbinle konuşurum.
Mescidin taşları şahittir adımlarına,
Ben de o taşlar gibi duana eş olurum.
Bu gece isteğin yalnız dua ise, bil ki kâfidir,
Az sözle edilen niyaz göğe daha tez varır.
Sen dayan, ben beklerim vaktin hikmetini;
Vuslat bazen sabırdır, bazen sükûtla gelir.
