İnsanları birleştiren nedir? Ve ayıran? His midir? Bağlılık mı, sadaket mi? Mecburiyet mi?
İnsanı birey ve aile yapan ihtiyaçlar onu topluluk ve toplum da yapmıştır. Zora ki bir başlangıçtan söz edebiliriz fakat bu sonraları alışkanlıklardan gelenekselliğe ermiş bir topluluk kuralı olarak halen süregelmektedir. İnsanları farklılaştıran kudret onları cinsiyetleri ile yaratılmaya varlıklandırmıştır. Hayat çiftler den ve teklerden olan kuramlardan tevekküldür. 2+2; 4 etmektedir ve 2+3; 5 yani erkek+erkek; kadın değildir. Ama kadın+erkek ancak yeni bir insan için takdir edilmiş kuramın sonucu olmaktadır. Bu kuramın işlemesi bu kadar da değildir. Ve daha bir çok unsur ile belirginleşmekte ve gelişmektedir. İnsan yaratılışı sevgi ile bütünleştirilmiştir. Sevgi enerji ve dayanıklı bir bağ demektir. Sevgi olmadan insan olmaz, insan varlık bulamaz. Yaratımından insan ile varlık bulan sevgi başka bir varlığa erişimine bir yol ve araçtır. İnsan kendisi gibi olan insanı ve diğer tüm varlıkları ancak sevgi ile kabul eder. Akıl ile de tasdikler, kullanır.
SÇ.
26/11/2018
