ateşe çaldım sureti ve karalarkende karanlanmak var dedim her devam bir korku ve karanlığa doğru gömülüyor ruhum kemiklerin hepsi bir yanda kadın kanla ıslak bu ceset ve sanki alyuvarlarım bedeninde dolaşır olmuş senin öyle bir elmedan ısırmışımki çürümüş dişlerim azabıyla rüzgar titrer olmuş soğuktan yok adım attıkça geriye gidiyorum ellerimi savurdukça bir dev yutuyor beni ve mezarlar varya hiç korkutmuyor beni senin kadar sanki dilimle tatmış gibiyim seni sanki kabusa pus kuran ve canımı alcak olan bir melek gibi seni gördüğüm an ateş nefes nefes alev. ne dediğimi bilemeden konuşurdu dilim ayaklarım ayakta durmaktan titrek ve bağcıklarım birbirine dolanmış gibi. sen küçük bir kız yine ilk okul sevimliliğinde gıravat gırtlağına kadar çekilmiş ben yaka paça darmadağan bir dağ gibi duvanlı gözlerimden akıyorum eteklerine ki benim derdim ütopyalar hep seni ordan topladım haritadan buldum adımlarını. adımı sildim adını yazdım adım oldu adımı andın eminim. ve sen nefreti kendi dilinden söyleyemeyen beyaz kız sen dev aynalarda dev gibi muamma yolun çıkmaz sokağın çıkışı varki o benim mahallem evinin arkasında o balkonda bir güvercin olmak var seninle sevişip ölmek. senin çocuğun olmak var seni anne der gibi sevebilmek ve seninde sevmen var bu gün dar sığmaz kabına kurula geceyi üşütmesin. yatağım yağmur kokuyor ve ben damlamanı bekliyorum sağ yanıma her daim.
melegim
01.03.2007 / 00:15
SLM OKUDUM VE OBÜR SOZLERDEN DAHA GUZEL BEYENDIM FİKRİNE VE ELLERİNE SAGLIK {s:029}
#1
sahra
01.03.2007 / 11:28
benzetmelerin çok ilginç! içerik olarak güzel ama eksik olan ;şu noktalar ,virgüller güzelliğine gölge düşürmüş.Umarım yazdıklarına bu konuda daha dikkat edersin.Başarılar!{s:026}
#2
Kaf-Kef
01.03.2007 / 20:30
işte duygu ve çoşkonun melankoliğe çaldığı doruk noktası....
melegim
01.03.2007 / 00:15
sahra
01.03.2007 / 11:28
Kaf-Kef
01.03.2007 / 20:30