Ruhum çıkardı attı şu ten libasını.
Ona ten oldu Aşkın ve gösterdi esasını.
Sanki Musa aleyhisselam vurdu asasını
ve firavunum öldü gitti bıraktı mirasını.
Gönlüm gönül sarayı ister ne yapsın dünyasını;
Dünya mühim olsaydı tanırdı Mevlasını.
Madem ki Hakk tanımaz! tanısın belasını,
Herşey yok olacak ve alacak cezasını.
