Bir kaşık suda boğulanlar kendini okyanusta zannedenlerdir.
Körün aydınlığı karanlıktır.
Hakk Hakk'ın yarattığıyla inkar edilmez.
Aşk'ın nazarında akıl ateşe verilen samanlıktır.
Ateşin sözü külde geçmez.
Aklına güvenenlerin aklını yitirenlerden farkı yoktur.
Gökteki ay bile bir güneşten emir alır.
Ruh ve cisim bir olupta birbirini tutmayandır.
Ölüm ölmeden önce tadılandır.
Akıl dipsiz bir kuyudur, atılan taş dibe düşmez
İman dediğin çınar ağacı gibidir; üstte olduğu kadar bir okadarda diptedir
Minnet gaflete, minnettarlık rahmete götürür.
Eğitimci
27.06.2008 / 17:31
AL, BİR TANE DE BENDEN:
BAŞKALARINI APTAL YERİNE KOYANLAR EN BÜYÜK APTALLARDIR.
Eeee? Şimdi bu şiir mi, yoksa yazı mı oldu, dostum? Selamlar.
#1
Fıratın-Hüznü
27.06.2008 / 23:28
Hımmmm...Nerden esti aklına? Bi de böle bakıym dedin heral! {s:020}
#2
rapoet
28.06.2008 / 00:10
Artık baktım nereden bakarsam O
Ha Ben O Ha Sen O Ha onlar O :)
#3
kayra_zamres
28.06.2008 / 10:43
herşey iyi hoşta,eğitimci ne demeye çalşmış ben anlamadm=)?
Eğitimci
27.06.2008 / 17:31
Fıratın-Hüznü
27.06.2008 / 23:28
rapoet
28.06.2008 / 00:10
kayra_zamres
28.06.2008 / 10:43