Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / HAYAT EŞİTTİR BAZENLER

Yazardan en yeniler

Hedefler, amaçlar, istekler yada bir kişi, bir nefes, bir tebessüm; yaşama sebebimiz, hayat kavgamız oluyor. Bazende mecburiyet. Hiç bir sebep olmadan yaşamak, ölmek için uğraşacak kadar bile ciddiye almamak hayatı. En başından kaybettiğini bile bile boyun eğmek, kabullenmek. Evet hayat bu, çoğu kez acımasız yüzünü gösteren. Ama her anında bir umut ve ardından güneş misali belkiler doğar aklına. Heyecan yapar sevinçle dolar yorgun kalbin. Ama bu durum uzun sürmez ve acı gerçekler içinde buluverirsin kendini. İşte o umudun o yaşama sevincinin sadece bazenlerden ibaret olduğunu anlarsın. Bazen kazanmak için her şeyden vazgeçer bazen de kaybettiğine sevinirsin. Bazen çıkmazlara girer ne yapacağını şaşırır bazen de olduğu kader olmadığı kader deyip avutursun kendini. Yine o bazenlerde, gitgellerde, depremlerdeyim.. ki hayatta mutlaka depremler olacaktır ama şiddeti 7 yi geçenlerde enkazdan çıkmak daha zor oluyor ve sğınacak bir liman arıyorsun. Tek başına bu mücadele ağır geliyor yorgun bedenine. O felakette atıveriyorsun kendini bir limana ne kadar sağlam olduğunu bilmeden. Enkazdan kurtuldum sanıyorsun ama ilk fırtınada sığındığın o liman enkaz haline geliyor ve fırtınayla birlikte sürükleniyorsun istemeden. Artık yorgun gönlün daha yorgun, daha güvensiz. Beklediğin ani bir mucize, doğacak bir umut, açacak bir tomurcuk. Belki de bir kızılay yardımı. Ama sen kopan o fırtınaların ardından yine o bazenlerin içinde bulursun kendini. Kendinle muhasebeni yapmaya başlarsın. Nerde hata yaptım la başlayan uzun uzun cümlelerin olur. Sorular bitmez oysa cevaplar yok. Belki de tek cevap susmak. Çığlık çığlığa susmak. Kendine bir suçlu ararsın tüm bedeli ödeyecek, bütün öfkeni kusacak. Ama bir suçlunun olması bile işe yaramaz çünkü öyle yada böyle o fatura sana kalır. Faturayla birlikte payına birde kendini avutacak bahaneler düşer. Şimdi yaşamak daha zor, nefes almak daha pahalı. Ödediğin bedellerde yetmez ruhunu acıyla besleyen doyumsuz hayata ve o yalanlara, bahanelere sığınmak zorunda bırakır seni hayat kavgana devam etmek için. Kendine kızıp öfkeni kusarsın yüzüne, sonrada ayağa kalkıp bağışlarsın kendini ve başlarsın bahaneleri sıralamaya.. ' Bu benim hatam, bu benim tecrübem, hesabı ödedim ve kimseye verilecek hesabım yok. Hem hata yapmadan doğruya nasıl ulaşacağım ki. Hatalar sadece yolumdaki taşlar, yine de yolumun parçası. Hatalar bana tecrübe, hatalar bana hayat dersi. En iyisi kabullen yoluna devam et..' diye diye avutursun kendini. Böyle daha iyi hisseder, daha kolay affedersin. Yada işine öyle gelir. Peki şimdi ne yapmalı?? Selamlayacağın yeni hatalar, avuntular içinde sarılacağın yeni düşmanlar, pişmanlıklar, kırgınlıklar ve çok sonra anlayacağımız yeni yanlışlarla dolu gidilecek uzun yollar var. Yolun sonunda da karanlıklar ardından gelen ışık misali koca bir doğru ve hayatınla, tüm servetinle eşdeğer bir tecrübe var. Sanırım bu yol gidilmeli.. Sanırım bu yol aşılamalı. Seçimlerin seni yanıltsa da ne kendini ne de bir başkasını suçla. Kabullen ve yoluna devam et. Sızlanmak sadece ruhuna azap verir. Kendine inan, hedeflerini belirle, içgüdülerine güven ama daima yanılma payı bırak ki daha az üzülesin. Ve yolun sonuna ulaştığında cevapsız kalan soruların yanıtını bulacaksın. Kendini affetmenin ödülü olacak bu sana. Sana hata yapanları bile affedebilirken kendini affetmek daha kolay olmalı ki hayatında ilk kez bahanelerin, yalan gerçeklerin, avuntuların nasıl bir hayata dönüştüğüne şahit olacaksın. Bundan sonra kök salacağın toprağı iyi seç, hayat tarlanı iyi tanı ki yanlış tohumların kurbanı olup yaşam kaliteni bozma. Ve unutma ki; Beklediğin kızılay yardımı kendine sarılmakta gizli..

HAYAT EŞİTTİR BAZENLER

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler