Şiir Defteri

: )

Yazan: nazlıcan
30.03.2006 / 16:44
1629 kez görüntülendi
1 yorum yapıldı
Henüz başlamıştı ki islâm ilk yayılmağa, Bin gün “Hâlid bin Sa’îd” gördü şöyle bir rüyâ: “Cehennem” kenarında otururken bu kişi, Babası onu itip, düşürmek istemişti. O anda Resûlullah, yakalayıp belinden, Kurtardı kendisini, Cehennem ateşinden. Uyandı uykusundan ederek hem de feryât, Ve dedi ki: (Vallahi, bu rüyâ bir hakîkat.) Evden çıkıp, rastladı “Hazreti Ebû Bekr”e, Rüyânın tâbirini ona sordu ilk kere. O dedi ki: (Bu rüyân, elbette hakîkattır, Allahü teâlânın Peygamberi O zâttır. Sen git Ona tâbi ol, bu rüyâdaki gibi, O seni, Cehennemden kurtaracak tabii. Baban ise, mâlesef mahrûm olup îmândan, Kurtulamıyacaktır Cehennem azâbından.) Rüyânın te'sîriyle, hemen Hâlid bin Sa'îd, Gitti Resûlullaha kaybetmeden hiç vakit. Sordu ki: (Yâ Muhammed, maksadın nedir senin? Sen, bu Kureyş halkını neye dâvet edersin?) Buyurdu: (Tek Allaha çağırırım ben halkı, Ki aslâ o Allah’ın yoktur eşi, ortağı. Muhammed, o Allah’ın kulu ve Resûlüdür, Bu taptığınız putlar, ne işitir ne görür. Kendisine tapanla, tapmıyanı bilemez, Hiç kimseye ne fayda, ne de zarar veremez. Bu taş parçalarına edilmez hiç ibâdet, İşte ben, insanları ederim buna dâvet.) Bunları dinleyince Hâlid Resûlullahtan, “Şehâdet”i söyleyip, oldu hemen müslümân. Lâkin onun babası olan “Ebû Uhayhâ”, Kâfir olup, düşmandı Peygamber ve Allaha. Fecî hâlde döverek Hâlid hazretlerini, Dedi ki: (Terk et hemen, Muhammedin dînini. Zîra O, kavmimize eyledi muhâlefet, Bize, hattâ putlara ediyor hep hakâret.) O dedi ki: (Versen de bana cefâ ve elem, Hazreti Muhammed’in dînini terk edemem. Yemîn ederim ki O, doğru söylemektedir, Ölürüm de, dînimden dönmem mümkün değildir.) Babası sinirlenip, daha da oldu gaddâr, Sopayla dövdü Onu, kırılıncaya kadar. Evinin mahzenine, aç susuz terkederek, Dedi: (Vermiyeceğim sana ekmek ve yemek.) O dedi: (Nafakamı kessen de ne farkeder? Hak teâlâ, rızkımı elbette ihsân eder.) Hastalandı babası daha sonra âniden, Lâkin islâmiyyete olan adâvetinden, Dedi: (Bu hastalıktan kurtulursam ben şâyet, Herkes, putlarımıza yapacaktır ibâdet.) Hâlid bunu duyunca, duâ etti Allaha: (Yâ Rabbî, kurtulmasın babam Ebû Uhayhâ!) Duâsı kabûl olup, kalkamadı yataktan, Ve birkaç gün içinde, öldü o hastalıktan.

Samanyolu


31.03.2006 / 21:42
şir sizinmi bilmiyorum ama çok çk güzel
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Dilara58
  • Sedatyasar
  • imbat12
  • Cerenbicer
  • Kalbinizinsesi
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir