Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / GERÇEKLER

Yazardan en yeniler

Sevdiğimiz eşyayı, dostları yada sevgiliyi. Sonunda yürekte kalan hep ayni duygu, hüzün... Çünkü yitirilene alışmışızdır, sevmişizdir, bizimle olan beraberliği keyiflendirmiştir. Çünkü o beraberliğe değer vermişizdir. Ya o güzelliği yasarken; paylaşımı, keyfi, sevmeyi ve sevilmeyi birlikte hissederken... Hep korkmaz miyiz? İçimizi en güzel anlarda bile hep sarmaz mı? Ya biterse? Ya yok olursa bu güzellik?; endişesi.. Tabii ki bitecek. Yaşadığımız mutluluklar, hüzünler hep bitmedi mi? Hep yerine başka başka hüzünlere, mutluluklara bırakmadı mi? Gene ayni korkular, ayni endişeler... Peki sahip olduğumuz güzellik için yitirme korkusuyla ağlamak niye? Kime? Ne için ? Biliyor musunuz? Dökülen göz yaşları sadece kendimiz için.. O değere sahipken de, yitirdiğimizde de.. Çünkü bizi asil korkutan YALNIZLIK.. İçimizde hissettiğimiz o güzel duyguları uzunca bir süre tekrar yaşayamamak.. Özlemek, özlenmek, sevmek, sevilmek, sım-sıkıca sarılmak, o bedenin canini, kanını hissetmek, sevişmek.. Hangisi kolay vazgeçilir hazlar ki? Biten aşklarda da, biten ömürde de yanaklarımıza dökülen gözyaşları hep kendimiz için. Çünkü merkez hep biziz, doymak bilmeyen egomuz.. Ve o egoyu doyurabilmek, hoşnut kılabilmek için ne kadar çok çırpınır dururuz. Bizim sevdiklerimiz bizi muhakkak sevmeli, özlediklerimiz özlemeli, doğrularımız her zaman tek doğrudur. Ya yanımızda ki insan ? Onun egosu ? Arzuları, özlemleri veya usandıkları... Ne kadar o sevdiğimiz insana karşı fedakarız? Vermeden neyi ne kadar alabiliriz ki? Bizler; hep ilişkilerimizde hesap kitap içinde değil miyiz ? Her zaman denge.. Verdiğimiz kadar alalım, aldığımız kadar verelim hesapları yapar dururuz. Sonuç YALNIZLIK . Peki bu kadar yalnızlıktan korkuyor, yaşanılan güzellikleri, paylaşımı bir daha yasayamamak endişesiyle kaybedeceğimiz değere ağlıyorsak niye bu kadar ince hesaplar. O değer bize mutluluk yerine hüzün, kargaşa yaşatıyorsa zaten vazgeçmeliyiz. Yok eğer yaşamın sıkıntılarından biraz da olsa bizi alıp mutluluk veriyorsa o zaman gözyaşı yerine biraz daha akilci olmak daha doğru değil mi? Sıkıca, hiç bitmeyecekmiş gibi o güzelliği, huzuru sonuna kadar yasamak varken neden korku?? Bilirsiniz.. Anılarımızda öylesine anlamlı, mutlu anlar vardır ki, kimi zaman onca geçen yıllara değerdir. Tabii ki bu değerler karşılık bulduğunda daha da değer kazanacaktır. Eh iste o zaman bize biraz daha is düşüyor demektir. Daha çok özen... Çünkü yasam içinde, ayni frekansı yakalamak o kadar zor ki... Sevgiyi, özlemi birlikte yasamak doyumsuz bir hazdır. Artık o sevdiğin insan kendin olmuşsundur. Korursun, tıpkı kendini koruduğun gibi. Üzmekten, incitmekten korkarsın. Artık hesap, kitap yapılamaz. ; Daha çok vermek vermek istersin. Çünkü ego vererek de doyumu öğrenmiştir. Çünkü gönlünü ayna tutmuşsundur o sevgiliye. Çünkü yitirme korkusu askı ölümsüz kılar. Çünkü ayrılmanın da bir vahşi tadı var Öyle vahşi bir tat ki dayanılır gibi değil Çünkü ayrılık da sevdaya dahil Çünkü AYRILANLAR HALA SEVGILI..

Fıratın-Hüznü

17.04.2007 / 18:19

Yalnız O ise yalnızlığın nedeni, yalnız O ise beraberliğin anlamı; ikisi de anlamlı. Anlamlı olması çekilir, yenilir, yutulur, yararlanılır olması demek değil. Aşk yararsızdır, hatta zararlıdır. Öyle bir zarar ki yarara değişmezsin. Yalnızlık bir bela denizi değil ki düşmemek için yılana sarılasın. Benim yalnızlığım da o, kalabalığım da. Başkası bir saniyemi bile Onunla olduğum gibi hissetiremez. O var yalnızlığım da var. Şikayetçi değilim. Ayrılık ise zaten sevdadır. Kim kavuşmuş ki? Hey Tanrım...{s:021}

Düzenleme:17.04.2007 / 18:24

selametnur

17.04.2007 / 18:49

DOĞRU CÜMLELER KURDUNUZ GERÇEKTEN TAHAMMÜL ÇUBUĞU BİR YERLERDE KIRILIYOR sizin halinizi gerçekten yaşayan bilir ve ayrılık uçurumuna düşen bilir sevgili gönül dostu şiir diliniz hiç susmasın kalın sağlıcakla,,,{s:030}{s:029}{s:036}

melegim22

17.04.2007 / 19:15

yorumlarınız için çok teşekür ederim ama bence aşklar artık çıkar üzerine kurulmuş bana göre kimi seversen ver hemen çıkarım ne nasıl olur böylemi olur diye güşünmeye başlarlar ve o anda zaten kendimizde kendi çıkarımızı düşünmeyiz mi? biraz çık olsa karşımızdakini ve bizi düşünseler olmaz mı? ben bunları yaşadım ve kendi kendime sordum ve sizinle paylaşmak istedim dogru deyilmi hayatımızda bunların hepsi olmuyo mu? bence her saat her dakika oluyor.{s:021}

GERÇEKLER

Yazardan en yeniler

Fıratın-Hüznü

selametnur

melegim22

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler