Şiir Defteri

EYÜPTE DUA

Yazan: ismin_güldür
28.10.2005 / 06:45
989 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
İlenme, lanet etme sana yapılan bunca dua varken. Töhmetlere uğramak bütün büyük ruhların sınavıdır unutma, acı çekeceksin ama nedeni ne sen, ne ben, ne o, ne de başka biri olmayacak. Yanlışa tenezzül etmeyenlerin yardımcısıdır Allah. En güzel insanın eşi, en temiz eş kurtulamamışken töhmetten, sen ben kim oluyoruz ki? Günlerce kıyameti yaşadı ruhunda O en güzel insan, Sonra O her şeyi bilen Yaradan dedi “üzülme yok böyle bir şey, kirli olan münafık gönüllerdir” dedi, “sen onlara karşı uyanık ol, seni yine üzebilirler” dedi. Bu tiplere karşı “sert, tavizsiz ve açık ol, ya da ilgi alakanı kes, bunları yaparsan, sana zararları dokunmaz.” Yani ikisi de yoldur yerine göre demek istedi Yaradan. Yanlış olan demek ki ağyara dert yanmak, dertsize dert anlatmak, kaypak dillere, kaypak gönüllere malzeme vermek. Demez mi yaradan “Ben yetmedim mi?”, “Dostlarım dururken, filanlar niye” sorar bunları, geçersiz akçelerle alışverişi istemedi O… Ey gül, ne gönül sana kırıldı ne akıl yaptığını abes gördü, dinleyen kulak inkar etmedi seni, hisseden gönül inkar etmedi, aşkla çarpan yürek inkar etmedi, etmeyecek. Sana sevgisi açıktır, aşikardır, kim dost kim düşman önemli değildir dedi, atılan taşlara değil senin taş diye attığın güllere ağlamak istedi yapamadı ey Gül, yapamadı. Eğer sen olsaydın yanında O kutlu, çileli varlığın olsaydı, ırmaklar gibi akacaktı yaş gözlerinden, boşanacaktı tüm kahrı. Fakat Sen yoktun, sevgin duruyordu kahır gibi görünen bütün işlerin nihayetinde, apaçık sevgin duruyordu işte. Kanatlarının kirlenmesine en çok kim yanabilir şu yeryüzünde ey Gül? Bütün iyi dilekler senin için, gönüller yansa da, avuçlar açılacak göklere ve sana istenecek ne istenecekse, versin diye Allah… Bak ne güzel şu yeşil ve derin ışıklar, umutsuzluğun niye? Eyüb’e Sultan demişler burada bu mekanda ağırlamışlar, O da burada gelenleri ağırlamıyor mu? Ölümler yokoluşlar değildir, biliyorsun, ölülerden medet ummamak başka, Onları yok farzetmek başka. Ona bakarsan Allah’tan başkasından medet ummak en basitiyle cehalet göstergesi değil mi? Her şeyden kendini sorumlu tutmak sana doğru ve fedakarca gelebilir, iyi düşünürsen, bizzat iradenle yaptıkların dışında kendine sorumluluk yüklemek Tanrı’ ya bir nevi hakarettir, Onun veya Onun olup başkasının gibi görünen işleri Ondan alman kendine ayırman nasıl doğru olabilir? Bilmez misin hayrı ve şerri de O var eder. O yorulmaz, uyuklamaz, unutmaz, her şey elindedir bir yere bir zerre izinsiz yer değiştiremez. Biliyorsan, bildiklerine göre davran öyleyse… Seni rencide eden dillere de ilenmiyorum Gül, O onların sınavı, rencide edilirken “hüznümü sana açıyorum Ey Yüceler Yücesi” deyip dememek te senin sınavın. Hiçbir hakikat gizli kalmaz Sen Hakikat olarak, hakikat üzre kaldığın müddetçe, korkma…Selamla kal ey gül, selamla kal, Eyüp’te gün ağarırken.
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir