Aslında o hep yanlış kişileri sevdi veya sevdiğini sandı bense hep çevresinde onu çevreleyen korumaya çalışan biri olmaya çalıştım ama beni bir leş yiyiciye benzetti.Halbuki öyle değil işte ben onu her gördüğümde kalbimin atışını,gözlerindeki parıltıyla gülen yüzümü ve en önemliside ondan başkaını görmeyen beni görmesini istedim.Bundan önce olmadı galiba sonrada olmayacak bunu biliyorum ama üzülüyorum çünkü ben ona bu zamana kadar hayatımmışcasına sadık kaldım gözüm ondan başkasını görmedi görmeyecekte. Mutluluk onu gördüğümde kalbinin ritminin bozulmasıdır,mutluluk bir olabilmektir, mutluluk gerektiğinde bazı şeylerden ödün vermektir unutma.