korkarak uyandım yine onu görrmüştüm rüyamda, yine bakıyordu gözlerimin içine yine soruyordu ''neden''artık dayanamıyordum gidecektim bulacaktım onu sabah erkenden uyandım çantanımı alıp garaja doğru yürüdüm ne diyecektim ona, nasıl karşılayacaktı beni ya yeni birisini bulmuşsa ne yapacaktım birden durdum geri dönecektim ama dönmedim hızlı hızlı yürümeye devam ettim otobüse atladığım gibi gideceğim yere varmıştım zaman nekadar çabuk geçmişti onu düşünürken ,önce eskiden yaşadığım mahalleden geçtim pek değişiklik yoktu eski odamın perdesinden başka yürümeye devam ettim artık gelmiştim o tek katlı kahve rengi ahşap ev karşımda duruyordu birden pencereyi biri açtı onunla göz göze geldik ne yapacağını şaşırmış olucak ki perdeyi kapatıp tekrar açmıştı dişarıya çıktı biraz yürüdük ayrıldığımız yere geldik ağaçlar bütün kasvetiyle sanki bizi izliyorlardı havada hafif rüzgar vardı üşümüştüm üzerindeki montu çıkarıp bana verdi bir cafeye oturduk konuşmuyorduk birbirimine bakmıyorduk bile birden buraya gelmenin çok aptalca birşey olduğu kanısına vardım artık konuşmaya başlamıştık kendine yeni bir şirket kuruyordu ve en acı söz ağızından çıkmıştı 2 ay sonra evleniyordu şok olmuştum sevindim gibi görünmeye çalışmıştım ama içim kan ağlıyordu
cimcime123
16.03.2006 / 17:48
arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum eğer okuduysanız yazdığım ayrılık adı yazının 2. bölümü bunu daha devam ettirmek istiyorum nedersiniz?{s:028}{s:027}
#1
Mırkan
16.03.2006 / 17:52
noktalama işaretleri neden kullanmadın? nerede duracağımı,cümlenin nerelerde bittiğini anlayamadım. bu da metnin genel akışını etkiliyor..
cimcime123
16.03.2006 / 17:48
Mırkan
16.03.2006 / 17:52
Kaf-Kef
16.03.2006 / 17:52