Şiir Defteri

Öylesine 3

Yazan: MaHzUn_
17.12.2025 / 14:52
38 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Bazen insan, varlığını bir yük gibi hisseder; sanki olduğu haliyle bir odayı daraltıyordur, nefesi bile fazlalıkmış gibi. Bu bir vazgeçiş değildir çoğu zaman. Daha çok, dalganın önünden çekilen bir kıyı taşı gibi, kırılmamak için susar, yerini kabul eder. Kabullenmek, her şeyi bırakmak değildir aslında. Sadece zamana, ?sen benden daha iyi bilirsin? demektir. İnsan bazen konuşmaktan yorulur. İçindeki cümleler kuşlar gibi kanat çırpar ama uçacak gökyüzü bulamaz. O an geri çekilir, köşesine sığınır. Bir ağacın gölgesinde bekler gibi bekler, ne acele eder ne de isyan. Sabır, saatlere bakmadan oturabilmeyi öğrenmektir. Kalbin, takvim tutmayı bırakmasıdır belki de. Ve bazen elden hiçbir şey gelmez. Sevdiğin insanın mutluluğunu, kendi yokluğunda da dilersin. Bu, en sessiz sevgidir belki de. Adını söylemeden sevmek, dokunmadan yanında olmak gibi. Mumun kendini eritip odayı aydınlatması misali; ışık kalsın diye gölgede kalmayı kabul edersin. Kim bilir? Belki mutluluk, iki ayrı yolun bir gün aynı meydana çıkmasıdır. Belki de sadece yan yana değil, aynı anda gülmeyi öğrenmektir. Zaman gösterir. Zaman, sabırla bekleyenlere bazen hiçbir şey vermez ama bazen de her şeyi tam olması gerektiği gibi sunar. Beklemek de bir yürüyüştür aslında, sadece adımları içe doğru atılan.
Düzenleme: 17.12.2025 / 14:56
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • NurFideler
  • srzegan
  • Eyüp18
  • Meviza
  • EderleziAhh
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir