Güzelliğin kıskandırır çiçekleri
Papatyalar bile eğilir senin karşında,
Her yıl yeniden gelir,
Bahar seni kıskandığı için,
Sen yürüdüğünde toprak yumuşar,
Taşlar dile gelir dokunduğunda,
Saçlarına dokunmak için sabırsızlanır rüzgar,
Gökyüzü bile maviliğini sana borçlu.
Kalbiden süzülüp gelen, bir bakış
Vuru insanı en derinden,
Sanki dünyadaki her acıyı
Dindirecek bir ilaç.
Hangi mevsim senin kadar sıcak,
Hangi çiçek senin kadar umut kokar?
