Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SEVDİĞİNİ ÖLDÜRMEK KURAMIM (DENEME)

Yazardan en yeniler

İnsanların ya da insanlığın temel yanlışlarından biri de kulağa hoş gelen sözleri hemen sahiplenmek, ayrıntılara girmemek, sözlere basmakalıp sahiplenmektir. Bu yaklaşımın en temel örneki(örneği) bebeklerini, küçük çocuklarını öldürmekle suçlanılan kadınların 'Ben anneyim, hiç anne evladını öldürür mü?' sözüdür. Bu eskiden büyük doğruluk içeren bir sözdü ancak çağımızda geçerliliğini tümden yitirdi çünkü çağımız kendi öz bebeklerini, kendi öz evlatlarını öldürmüş kadınlarla, annelerle doldu. Gerçekte bu söz annelerin öz evlatlarını öldürmeye direnmeleri süreçinden(sürecinden) önce, bazı dini inançlardaki bir babanın kendi öz küçük oğulunu(oğlunu) taptığı ilahına kurban etmeyi kabul etmesi eğilimi ile babalar ile ilgili ve örtülü, kapalı, gizli olarak vardı ki bu halin dini inançdışı hali Osmanlı hanedanlığı devletinde sultanların devlet bekası sanısı altında kendi öz bebek kardeşlerini, kendi öz çocuk kardeşlerini bile öldürtmeleri ile gerçekte bu topraklarda çoktan yeşermişdi(yeşermişti) bile yani ilah ve sultanlar derken, günümüzde öz bebeklerini, öz evlatlarını öldüren sıradan insanlara, sıradan kadınlara kadar gelindi yani açık ki genelde öz evlat katillerinin, özelde ise öz evlat katili kadınların tarihleri çok daha önceleri yazılmışdı(yazılmıştı) yani incir çekirdeği açıldı, şimdi dev bir ağaç oldu. Yani özelde kadınlar, genelde insanlık 'Anne öz evladını öldürmez' çağından çıkmış durumda. Şimdi de 'İnsan sevdiğini öldürür mi hiç, insan sevdiğini öldürmez, seven insan öldürmez' sözü var. Ancak ilk bakışta kulağa, göze hoş ve doğru gelen bir söz; ancak gerçek ki göstermekte ki seven insanlar sevdiklerini öldürmekte. Yani anlaşılan ki insanlık '-mez, -maz'ları ortadankaldırmaya(ortadan kaldırmaya), yok etmeye yönelmiş bir yolda. Bunu nasıl açıklamalı? Şöyle düşünelim: Gül ya da çiçek koparmak nedir? Sevilen birşeyi öldürmektir çünkü hiçkimse sevmediği gülü, çiçeği koparıp yakasına takmaz, sevdiğine vermez, vazosuna koymaz. Yani öldürülen gül ya da çiçek sevilen ve en güzel sayılan şeydir; yani demek ki sevilen öldürülmekte, bir de güzel olan sevilmekte yani dolayısı ile 'güzel olan' öldürülmekte; beğeni, değer vermek, önemsemek açısından. Bir de şöyle düşünelim: Hiçkimse güzel gördüğü, değer verdiği, önemsediği bir vazonun kırılmasını istemez; öyle bir vazoyu kırmaz da. Toplumumuzda görülmekte ki sevilen, aşık olunan bayanlar güle, çiçeğe benzetilmekte; 'Gülüm, çiçeğim' falan. Demek ki sevdiğini öldürmenin, sevileni öldürmenin altında genelde, biri inançsal biri de tarihsel olan iki içerik var; özelde ise sevileni, aşık olunanı, bayanı vazo gibi birşeye değil de güle, çiçeğe benzetmek var. Yani bu durumda ya bayanlar güzel olmak, kendilerinin güzel bulunmasını istememeli ya sevilmeyi, aşık olunmayı istememeli ya da güle, çiçeğe değil de örnek ki vazoya benzetilmeyi istemeli. Yani bayanı güle, çiçeğe benzetme kültürüne göre; sevilmeyen, aşık olunmayan, güzel bulunmayan, güzel olmayan, çirkin bayan öldürülmez' hali oluşuktur ki bu durumda ne bayanların gül, çiçek gibi güzel olmaya çalışmaları doğrudur ne de bayanları gül, çiçek gibi güzel yapmaya çalışan moda doğrudur yani bu kültüre göre bayanlar örnek ki vazoya benzemeli ve benzetilmelidir. Yani bir bayana ya 'Güzel değilsin, seni güzel bulmuyorum' ya 'Seni sevmiyorum, sana aşık değilim' denilmeli ya da 'Seni gül, çiçek gibi değil vazo gibi seviyorum' denilmeli. Yani açık ki suçların en önemli nedeni toplumlara öğretilen şeylerde. Necdet Gürçiftçi Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge İnternette yayınlandığı zaman: 17.3.19/08.46

SEVDİĞİNİ ÖLDÜRMEK KURAMIM (DENEME)

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler