Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / yoksun sevgili

Yazardan en yeniler

YOKSUN SEVGİLİ Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir yıkıntı gecesi, açlığım; bir deri bir kemik Afrika sancısı, sabrım; bin asırlık unutulmuşluğuyla tanrı imgesi ve korkum; umudun yollarına sinmiş bir çakal… Sen söyle, ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa sevgili, geçitlerinde yasaklanmış mevsim hatıralarıyla sana nereden geleyim..? Artik her ses içimdeki bir sözün katili, oysa bir seni bildim sevgili bir de kaçmaya hazır gözlerindeki, yari uykuyu ki henüz bir kaç asırlık olsa da sensiz kalmışlığım bir seni bildim, bir de seninleyken sensizliği... Dilimde, kavimler göçünden kalma bir yol türküsü, aklımda, söze dönüşmeyen sesler, yüzümde gülücük diye taşıdığım hüzün, boynumda, mor hamaylı gözlerin ve yüreğimde aşkın kehanet korkularıyla sabrımı yoklayan esmer geceyi, ayin öbür yüzündeki ihaneti tanrıyı ve seni, hâkimin hükmüne kırılan kalemi ve çekilen bıçağın aşkın kirli tarihinden akıttığı kanları soluk ve soğuk yüzlerin sinsi pusularını celladin cüzzamli, kanli avuçlarini ve her an tetikte, akli firarda sevgilileri... Bir seni bildim sevgili bir de sol göğsünde kızıl alev güllerini yüzünün yasama dönüşüp, gözlerinin felsefe ile anlaştığını ve bir ben bildim Platon'un gözlerine ne denli yakıştığını... Bir seni bildim sevgili, bir de yirmi dört saatin gece olduğunu.. Geçmiş zaman kipinde bütün umutları gelecek zamana bağlayan bağlantısız bir bağlaç ve güneşe devrilmeyen devrik bir cümle gibi her şeyin anlamından koptuğumu.. Askınla, ateşinde yanan şaşkın bir pervaneydim sevgili yaşamın başlangıç noktası ve ölümle başlayan başlangıçların son noktası... Görünmez bir kazaydım kendi seyrimde gece; zarf ölüm; fiil ışık; fail ben ise bütün intiharların öznesiydim… Pusuda iken bütün Firavunlar kimseler sevmedi benim kadar gözlerindeki yari uykuyu bir intihar pervanesiydim, bir ışığa aşık bir şaşkın düş kanadıydım gözlerinde kırık, gözlerine aşık... Oysa simdi oysa simdi, kum saatinin ince belinden tek saniye süzülmezken kavimler göçü gibi diyar diyar sürülen yüreğimde vuruyor zaman Babil'im, Ninova'yim. Yitik ve mistik bir zaman tüneliyim, bir çığın ağır çiğliği ve ağır bir sevda enkazıyım sevgili… Hislerimi bir dervişe satıp tanımsız hiçliğimle duaların ürpertisine gizledim umudumu, boynumda bilmece gibi ismin bir sevda türküsünün son notası özetinde ve her kulacımda dibe çekildiğim anasından ayrı Van Gölü hüznündeyim özü bilinmeyen dinler adına, Leyla ile mecnun aşkına askina, kerem ile aslı adına sevgili yut dudaklarımı yut ki öpeyim yüreğinden, yoksa sol yanımda ağır bir kanamayla, cebimde cerahatimi taşıyarak kötücül varlıklar ve kaybolmuş yüzlerin arkasında yatan hiçlikle kendime yamanarak ve sana yanarak ve yalınayak Tamara çaresizliğinde kokunun sindiği kaleden bozma şatomun dehlizlerinde yitip, talihim gibi kör çıyanların bedenini oyduğu Akdamar olurum sevgili… Kıvranan narin çaresizlik, titreyen özüme bulaşmış acemilik, ve günah desenleriyle ruhumun ölüsünde dirilen beden neye yarar? Yokluğun ölüm olur sevgili yokluğun, sırrı aşikâr bir cinayet ve nil nehrinde ölen çocuğun ürpertisiyle asi, direngen yüreğimdeki isyanı bastıran zulüm olur... Ey göğsüne yaslanıp çırılçıplak ağladığım… Kaşlarını ağıtlarıma, ela gözlerini çaresizliğime, yalnızlığım kadar pürüzsüz bir ten ve ışığı boğan gölgem kadar yoksul çizgileriyle yüzünü yüzüme benzettiğim siluetsiz sevgili; bilirsin ''Aşk bir sığınma talebidir'' anadilim gibi dilimin ucunda ve yasak olsan da, iri gözlerine beni de al sevgili beni de al... 25.11.2005 ANKARA

yoksun sevgili

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler