İŞTE MAZİM
Hayatta ilk tokatı bir şeref uğruna yedim,
Bunun son olmadığını biliyordum ,
Birde kardeş bildiğimde kanımdan canımdan,
Beni bende bitiren o kalleşten yedim.
Kader derlerya buda yetmedi,
Bir insanın yüzü gülmeye görsün,
Kim derki hayat ağlattıktan sonra güldürür,
Tabi şaşırtmadı yine attı sillesini bitmedi!
İnsan hücrelerini bölüpte aynı anadan,
Abi demeyipte aynı kalpten birleşen,
Kardeşinin evet kardeşinin acısını yaşasa
Ve bu acıyı yaşatan olursa yüzü gülermi!
Yeter desem yetmezki gül desem dikenli,
Kalp o kadar acıda gülem dese.
Ve bir çiçekle 12 mayısta ANNELER GÜNÜNDE,
Çiçekle bir kabirde solsa, O bir daha bitermi!!!...
{s:036}