Korular vardı boğazda
Duvarından sarkan manolyalar
Ihlamurun mis nefesi
Yaban kestanesinin gölgesi
Ortada kocaman bir bahçe
Bahçevan dayım
Arkada Feyzanın köşkü
Aynı sınıftaydık ilkokulda
Zenginliğinden utanır
Bizimle top oynardı
Pantolonlu Feyzan
Ama ne kızdı
Mesele etmezdi hiçbir şeyi
Erkekti biraz
Hastasıydı Fenerin
Köşke odun gelince
Arkadaşlarım koşardı
Gecekondu meydanından
Maksat harçlık
Ben gitmezdim
İçin için tutkundum ona
Bilirdi
Kaçan gözlerimden
Daha da kötüsü
İkimiz de bilirdik
Neyin ne olduğunu
İçimizden
Kaçak bakışlarla
Yutkunarak
Yürüdük
Kendi yolumuzda
Kesişmedik daha