Ezer çıkarır hamlık yağını
Koruk üzümün keser bağını
Kaderle insanların sağımı
İnsan ruhunun sevgidir sütü
İçi ak dışı kara KİM KÖTÜ
***
Yanıyordum söndüm küllendim
Beyaz sayfalarda efelendim
Kalemle konuşarak dillendim
Neden beni söndürmedi suyun
Bitsin bu acı İŞTE BEN BUYUM
***
Bitince kavga ahret başlar
Biraz da rahatla geçsin yaşlar
Gençken yakar yaşlıyken haşlar
Evren bizdendir duyar sesim
Tuval siyah arkasında RESİM