Hayatın acı bir yüzü vardır
gülmeye cesaretinin olmadığı
Yada hüznünün gözlerinden okunduğu
İnsanların arasına karışmaya korktuğun,
Aynaya bile göstermeye sakladığın
Sonra ellerinle yüzünü kapattığın
Gecelere kızıp gündüze küstüğün,
Belkide hayallerine bile kırgınlığın,
Gözyaşlarında sakladığın umutlarının bile,
Sadece şiirlerinde kalmış olduğunu anladığın
Kıyamadığın değer koyamadığın sevdalarının
Anılarıyla acılarının kardeş olduğunu anladığın.
Mevsimlerin bile hayatından çaldığı,
Her yalnızlıkta hayattan azaldığın.
Yalan olan hayallere gerçek diye sarılıp,
Sarıldığın gerçeklerin kollarının arasında olmadığını anladığın
Ya sonra ne hayallere ne de bahanelere tutunamazsın.
Boşver diyemezsin,
Yüreğinle beraber herşeyin yıkılışına.
Yalan diyemezsin,
Şahidi olduğun yaşanmışlıklara.
Unut hiç diyemezsin ,
Anıların sende bıraktıklarına.
Gerçeği hatırlarsın
Hayatin ne kadar acımasız olduğunu
Sana kalanın ak düşmüş saçlarınla,
Uykusuzluktan ve ağlamaktan
Morarmış şişmiş gözlerin olduğunu.
Bakamazsın işte aynaya
Görmek istemezsin onca şeyden geri kalanlara
En acımasızı
Bir gün karşına çıkacaksa görmek istediğin
Hiç bir şey yokmuş gibi gülmek isteyeceksin .