kırgınım sana gece
sevenlerin sarıldığı bu saatlerde
yalnızlığına aldın ya beni yine
gelme dedim sana ,gelme üstüme
üşüyorum dedim ,canımı acıtıyorsun dedim
o kahrolası düşünceleri sen sokuyorsun içime
çaresizliğimi vuruyorsun yüzüme
seninle kurduğum hayallerimi
yarınlara olan umutlarımı çalıyorsun benden
karanlığına ,sessizliğine göz yumuyorum
rüyalarımı çalıyorsun benden
halbuki hep dua ederim
dualarımın bile şahidi sensin
adını kimseye söyleyemediğim
kara sevdamın şahidide sensin
bana verdiğini huzur sanıyorsun
ama uykularımı da çalıyorsun
beni anlayamayacak kadar karanlıksın işte
biliyormusun ? Biryerlerde bir kadın ağlıyor şimdi
tıpkı benim gibi karanlığına hapsettiğin
hayallerini umutlarını ertelediğin
sanki onun gözyaşları değiyor tenime
ve biliyormusun ? Gözyaşlarınında bir izi vardır
senden sonra yaşanacak günde
unutma !
ve istersen uyutma
ne sevmekten nede dualarımdan vazgeçmeyeceğim