İçime bir hüzün oturdu yine alaca karanlığında gecenin
Sabah hiç doğmayacak sandım
Bitiremediğim bir cümle dilimde
Hiç dönmeyeceksin sandım
ve döndün….
Her şey ne güzel başlamıştı,bir rüyadaydım
Birden güneş doğmuştu karanlık geceme
Hiç sönmeyecek sandığım.
sonra dönüşünün ardından gelen ayrılığın
suskun,sessiz,aniden…
bu rüyadanda uyandım.
Şimdi yapmam gereken cümlelerimi tamamlamak
Yarım bırakmamak hiçbirşeyi
Bir sen eksik kaldın bende hiç tamamlanmayacak
ve dönüşüm…
her şeye yeniden başlayacağım..
mkuruldak
03.10.2006 / 09:19
Nedir insana şiir yazma duygusunu veren; Hep şikayet ettiğimiz, aşkın olumlu yada olumsuz yanları değilmi. yada hayatta bizi bedbaht eden aklımıza geldikçe of çektiğimiz talihsiz günler...
ya birebir yaşanan bir olayın yankısı, yada hayal dünyanızın genişliğiyle meydana gelmiş ve kaleme dökülmüş şiiriniz...
ama her halukarda eksikleri olsa bile kutlanması gereken bir şiir olduğu kanaatini taşıyorum.
Kutlarım
{s:029}
mkuruldak
03.10.2006 / 09:19