Uzun yoldan gelmiş trenim,
Zorlu raylardan geçmişim ben.
Uykusuz gecelerin yorgunluğunu taşırım,
Nefes nefese koşarım hayatın istasyonlarında.
Gözlerimde yorgun bir bakış, yüzümde izler,
Ellerimde umut, yüreğimde sevda var.
Lakin yolum bitmedi, yolculuğum devam ediyor,
Önümde sonsuz bir ufuk, umut dolu yarınlar.
Uğradığım her istasyonda bir hatıra,
Sevdiklerimle dolu vagonlar, anılarla süslü.
Geceleri yıldızlarla konuşur, rüyalarla yol alırım,
Ellerimde umut, yüreğimde sevda var.
Tutkularımı taşıyan lokomotifim,
Ruhumun derinliklerinde yankılanan melodiler.
Engebeli yollar, inişler çıkışlar,
Nereye gittiğim değil, nasıl yol aldığım önemli.
Trenim durmaz, yola devam eder,
İz bırakır arkasında, yaşanmışlıklarla dolu.
Uzun yoldan gelmiş trenim, hayatın anlamını taşır,
Nefes nefese koşarım, umut dolu yarınlar için.
