Gecenin karanlığında kaybolmuşum,
Nefessizim, korkuyla titriyorum.
Gölgeler arasında saklanan acılarım,
Gizemli bir hikaye gibi çevreliyor beni.
Karanlık koridorlarda adımlarım,
Yankılanıyor, sessizliği deliyor.
Gözlerimdeki korku, derin bir çığlık,
Sevgiyle sarılsa da, içimdeki karanlık büyüyor.
Karanlıkta kaybolmuş bir ruhum var,
Işığa doğru uzanan, umutla bekleyen.
Ama karanlıkta saklı sırlarım,
Birer hayalet gibi peşimde dolaşıyor.
Sevgiye uzanan ellerim, titreyerek,
Karanlığın içinde kaybolmuş bir gemi gibi.
Dramın sahnesinde nefessizim,
Korkuyla, sevgiyle, umutla savaşıyorum.
Ama bilirim ki, her karanlığın sonunda bir ışık vardır,
Sevgiyle dolu yürekler, karanlığı yenebilir.
Nefessizim belki, ama umut doluyum,
Ve sevgiyle aydınlanacak her karanlık köşe.