Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / YA CANIM ELLERİNİ TUTMAK İSTERSE

Yazardan en yeniler

kirli camlardan az çok gökyüzünü görüyorum özlediğim bahar kokuları geliyor burnuma karanlık odamın gölgeli duvarları sessiz kirli sakallarımdan görünmeyen yüzüm var aynalarda Can Yücel’i okuyorum sabah akşam ‘ya canım ellerini ttutmak isterse’ diyorum kendi kendime dağılmış tesbih gibi oldu içimdeki duygular bir serseri kurşuna döndü yüreğim sana dair hiç bir şey kalmadı hafızamdaki nemli gözlerinden başka içimdeki denizler kurudu ardından sana benzeyen gökyüzüm çöktü ucuz kavgalara tutuştu yüreğim senden sonra eskisi gibi olamadım mavi sabahları karşılayamadım tepelerde ya ellerini özledim ya da kutup sıcaklığında olan gözlerinin ışığını pembe yağmurlarım yağmadı ardından oturduğum banklarda unuttum yalnızlığımı nereden bilicektim senden sonra ellerini arayacağımı ya da yalnız kalacağımı hıçkırıklara boğulan gözlerim senden kaldı sessiz çıglıklar yarattı kalemimle ellerim yüreğimin ırmaklarından içtim özlem sularını derme çatma, yıkık barakalarda sakladım aşkını ılık rüzğarlar üşüttü şiirlerimi yalnız bulutlar anladı şair halimi ‘ya canım ellerini tutmak isterse’ demiyorum bak istiyorum ellerinin o masmavi sıcaklığını ve biliyordum senden sonra seni arayacağımı nasıl gittin soğuk savaş meydanlarına nasıl kandın yalanlarına meleklerin biliyorum içideki dağılmış duygular artık toplayacak senden başka özlemlerim kim olacak söylesene ben artık tek bir şeyi düşünüyorum ‘ya canım ellerini tutmak isterse’

YA CANIM ELLERİNİ TUTMAK İSTERSE

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler