önce birdünya kurduk kendimize
mutlu oldduk ailemizle sevildik
zaman oldu kızdık zamanla darıldık
hiç hesap etmedik sonunda ayrıldık
nefrete öfkeye bıraktık birmüddet
kimi zaman kavgalar ağlatı içimizi
öyle anlar olduki evlat büktü belimizi
herşeyi unuttuk cocuk aldı sevgimizi
şimdi onlar beni canlarım yarınlarım
hayat veren güc veren aslanlarım
insan sağ oldukça sağlıklı oldukça
gerisi boş herşey yalnız çocuklarım
YAZAN:DÖNE BEKÇİ