bir beni benler için göm bir daha
üryan bedende mıhlanan hançerlerle kanayan bin yara hatrına
güneşi savur gökyüzünden kainata
ve birini daha göm gömülü bir mezarda fatihayla
adımların adım adım uzaklaşırmı nazarımdan
bir ayaz gibi işledin, soğuktan dondu kalbim
indim dünyadan son durak dedim
ve günahı işlerken tövbesini hiç düşünmedim
sor bir bak çekilirmi gün
her gün ölümü yaşamak ölmekten kolaysa
gömülü gönlümün toprakları yağmalanırsa
kalmadı tek bir nefer sefer sıralarında
yankılansın göğüslerime çarpa çarpa ezan
içimde bir sen var benden başka hep yazan
tamam devran pervasında olsak ihya
inziva zira hapiste bırakır her defa
dur bi soluklanayım
uzaklaşırken gözlerim yer yüzünden
afitapa bir kitap yazayım
bir hitap olsun bu güne
bir serap olsun gerçek yaşam şiirlerimde gün
gün bu gün
gün bu gün olalı kaç kez öldüm
derken varlığın var olduğunu var olanlar vurdu yüzüme
nihilist bir halisilasyon mu spekülasyon
hayatta olmadı hiç mutlu son
kime ne yazdım kimde kaldı farzım
ki aşktan kaçmak caizmi sandım
ki kime sarılayım
ki kime bu kelamlar Allahım
alnım elim yüzüm dizlerim secde izinde
bir ben kalmış gibi yalvarıyorum dünyada
seni gördüm Allah'ım ütopyalarda
rüyalarda ben sen oldum gittim fezaya
zavallının zavallı bir duası olsada
kalpte başladı kalpte bitti Mevlana lisanıyla
sor bana ya fani aşkım
kaç kez tövbe ettim hangi sorumluluğumu yerine getirdim
bir sor nefsim benmi sana senmi bana hükmettin
son nefesim nefsime müştekiyim kendimden ettiğim kin
dilimi kestim artık kalbi inine attım kitledim
sonunda bende bittim.
yürüyen yollar yola koyulsun
biri beni yürürlüğe koysun
kararım karar olsun Düzenleme:03.04.2007 / 19:49