Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Yolumun Üstü İstanbul Cinayetleri

Yazardan en yeniler

bu geceyle yatmadım inan gündüzü aldatmadım bu odalar varya sanki hepsi ben yatağım tabut yorganım kefen ve dedim çürümek kaldı geride adımlarım adım atmaz oldu düştüm gölgem üstüne bu şehre çarpıldım azizim bildiğin gibi değil nefse hakimdim beyim bak bildiğin gibi değil bu gün sinirliyim çekil kimseye değil Tanrıya eğil defoldu rüzgar, yağdı yağmur kapattı kapıları şiir zaman damla damla akıyordu yüzümden aynı aynadaki yüzü andırıyordum sonra bir vezni kandırıyordum ölülerle dolaşır oldum bu yol nereye böyle? Kanlar pıhtılaşıyordu caddede Yollar ağlıyordu sanki Tanrı'nın kollarında Hesap ver nefsim şuurun hangi kahpe kadında Sis ardı sus pus bu dil Günahlarıma tüm sevaplarımdır kefil Küfürbaz bir şair benim Ben değilim siz bilin. İstanbul, Cellat sofrası İstanbul, kadın İstanbul, aşk İstanbul'a kandım İstanbul dolandırdın. Üstümde yine aynı beyaz gömlek Yine aynı cinayet Parmak izlerim kalemde Kana kan bu cennet mabedimdir. Bu söz benimdir dikkat devrilir. Ukalayım, bir okadar zehir Tat tadımı hattat deli gibiyimdir Tahtım bedbaht cümle devrilir. İçim rahat kelam gideceği yeri bilir Nefha haşa der! bir adım geri gider Her gün bir sonraki günden çalar verir Ömür düzmecedir birden bitebilir. Yorumsuz... Yok şiir yok Ben şair değilim kendine şair diyen embesil Gözlerimin içine bak ve yazdığım herşeyi tek kalemde sil... Gördüğün manzara ardı hüzün Geldin nazara bak büsbütün O seni terketti sen ona küstün Yağmurda çürür oldu siluetlerdeki büstün Bak! Kör! Gördüğün Yok Nihilist beyin popilist şiirlerinmi duygusal Çekil defol it, yazma boşuna bence vesevese Elinden geleni ardına koyma sakın Rahman engel olur anca bu sese Bu kalem varya bildiğin kalemlerden değil Bu el varya, tokat gibi yüzünde bitebilir. Her an ruh bedeni terkedebilir.
Düzenleme:27.02.2007 / 22:51

Yolumun Üstü İstanbul Cinayetleri

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler