Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Yolcu

Yazardan en yeniler

Yolcu Gırtlağına kadar batmaksa eğer bela Güneş doğduğu yerde saplanıyor çamura Ben ölmeden bana okunuyorsa sela Ben ölmeden sarılacağım demek toprağa Sesim bir gün horozdan önce çıkarsa Kesilsin boynum, ben kefilim Eğer bir gün yükselip değersem arşa Düşerim gökten ateşe, ben kefilim Çekip giden zaman, yıldızlar saymak gibi Gökkuşağından aşağı bir nevi kaymak gibi Gözlerinde boğulduğum kadını görmek gibi Bende dâhil kaybettiklerimi gömmek gibi Ne gibi derdim, nedir derdin devası Boğuluyorum, cebimde yok hava parası Bir günahkârın neyse ateşle dansı Tıpkı onun gibi bende yanıyorum Sükût denen kelamı lügatlerde arıyorum Genişledikçe gölgem, ben daralıyorum Nedir çare, nedir dert, inan ki bilmiyorum Ben bilinmez cevabı susmakta buluyorum Bir gün vuracaksa ellerin bu kapıya Ben yokum, adımı sil, adını yaz tapuya Gidiyorum meçhule giden bu limandan Çıkan son kurşunum, namert silahtan Bütün yalanları ben söylemiş gibi Dolduracağım cehennemde son yeri Ve o kadar çok genişledim ki İçine almayacak belki başka berini Bir taş düşse başıma yukardan Beni yerden alıp yerden yere fırlatan Gık çıkarsa şu kapkara sevdam Kabul olmaz inşallah hiçbir duam Ey büyük tabu, hepinizi yıkıyorum Zinaların günahını ateşlerle yıkıyorum Artık bıkmaktan bile bıkıyorum Derdimin devasını susmakta buluyorum Kopacaksa bir gün bu dünyaya kıyamet Bana çoktan koptu, çoktan dedim kıyam et Bedenime giydiğim bembeyaz bir kıyafet Ne hoş bir letafet, ne yüce bir merhamet Dünya üstünde ne büyük bir bölge Gözlerim gölgesini böyle küçük görünce Karıncaların gölgesi ne kadar büyük Şu gördüğüm kâinat ne kadar küçük Boyut değiştiriyor sanki madde Ve dağılıyor ruhumda ham madde Biri beni yakıp üflese tozlarımı Henüz oynamadım son kozlarımı Bir boşlukta asılı kalacaksa kelam Alınır Allah'tan alıp verdiğin selam Beni ateşte yakmaya yetmezse duam Ateşe atmaya yeter mi sevdam. Aşk bir dua ve her dua kabul Sessiz kalması daha da makbul Şehit olacaksa bir gün bu kul Dönüp tekrar gitmenin şerefine... Doldurmayacaksa yaşım bela denen kabı Yol göstereceğim kendime, işte orda kapı Ruhum ateşle çoktan kaybetti imtihanı Ne bir imkanı, ne de bir lafzı var... Zannederdim eskiden sade has bana gölge Binaların, ağaçların, ölümlerin... Gördüm Ve karanlığı emziren güneş bu anne duaların, rüyaların, kaderin... Gördüm Bir dirilen yerine bin diriyi gömdüm Gördüklerimi görürken kör olduğumu gördüm Ne büyük bir amayım, ahmağın amali Görmesinler beni diye çekiyorum perdeleri Soruyorum adımlara, nereye gidersin İlerledikçe geçen yolları mı silersin Geri dönüşü yok bunun, zaman yalan Geri dönüşü yok bunun, zaman yaman Uyan diyorum uyan toprağından Ölümle sevdalar artık bitti Çekip giderken sen dünyadan Zati bu film çoktan bitmişti. Her sözcüğüm, yerli yerinde anlam Kendime bile dedim, ben seni hiç anlamam Bir anlayan lazım, arayıp sormaktan öte Önümü dahi görmezken bakamam ki öteye...
Düzenleme:31.05.2008 / 20:41

nazım

31.05.2008 / 12:50

Ouz , nefs ile büyük bir çatışmaya girmişsin anladığın kadarıyla kabul olanda , makbul olanda olacaktır ."O , herşeyi hakkıyla gören ve bilendir" Günümüzde insanlığın en büyük sorunu , bunu üstüne basa basa söylüyorum maddeyi kendierine özümsetmeye çalışmaları .Sanki bağımsız kalacakları ân sonları olacakmış gibi düşünmekteler.=) Neyse , biliyorum ki sen bunu aşmaya çalışıyorsun ,bende =)

Düzenleme:31.05.2008 / 12:54

bilgisayarım

31.05.2008 / 18:30

sevgili oğuz bencede iç dünyanla ve düşüncelerin bir çatışma içinde sonuç mu bence en doğrusunu bulacaksın eminim harika yazmışsın sevgilerimi yolluyorum {s:015}{s:027}{s:030}{s:029}

Düzenleme:31.05.2008 / 18:31

ardam

31.05.2008 / 19:03

bravo.. diyecek çok şey yok...

Yolcu

Yazardan en yeniler

nazım

bilgisayarım

ardam

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler