Cânlar cânını buldum, bu cânım yağma olsun;
Kâr-zarardan vazgeçtim, dükkânım yağma olsun.
Ben, benliğimden geçtim, göz perdesini açtım;
Dost evine ulaştım, gümânım yağma olsun.
Benliğim benden gitti, her şeyimi dost tuttu;
Mekânsızlığa vardım, mekânım yağma olsun.
İkilikten usandım, aşk rengine donandım;
Dert aşına kandım, dermânım yağma olsun.
Varlık ki yola çıktı, dost ondan bize geldi;
Vîrân gönül nûr doldu, cihânım yağma olsun.
Geçtim doludan boştan, usandım yazla kıştan;
Bostan sâhibini buldum, bostânım yağma olsun.
Aitlikten üzüştüm, O dosttan yana uçtum;
Aşk dîvânına düştüm, dîvânım yağma olsun.
Yûnus ne hoş demişsin, bal ve şeker yemişsin;
Ballar balını buldum, kovanım yağma olsun.
Yûnus EMRE
ardam
18.07.2008 / 18:16
{s:030}{s:030}{s:030}{s:030}
#1
yaren
18.07.2008 / 21:47
yunus emrenin en sevdiğim okurken heyecanlandığım şiirlerindendir...siteye koyman da ayrı güzellik ouz{s:026}{s:015}{s:020}
#2
ayşe
22.07.2008 / 01:24
yunus emreyi düşünüp anman ne güzel lutlarım seni{s:026}{s:026}{s:026}{s:015}
ardam
18.07.2008 / 18:16
yaren
18.07.2008 / 21:47
ayşe
22.07.2008 / 01:24