Şiir Defteri

Veda Hütbesi

Yazan: rapoet
25.06.2007 / 05:17
851 kez görüntülendi
5 yorum yapıldı
İnsanlar yaşamak için yaşar bildiğim kadarıyla Bense ölümü sevdim hayatın elveda havasında Ne farkeder ki yaşamak diriler mezarlığında Arkamdan yakılan ateşlerin hepsi buz olur nazarımda Sokak kendi çığlığında voltasında ruhlar Kaderin atlasında çöl devranda ki bütün topraklar Gönüllerin döl yatağından beslenen nankör Aşkın tek anlamı belki hayalarında Ölüm, yüzünde hafif bir tebessüm Bu kadarda olmazların olduğuyla yetinen Ayaklarım hiç aldırmadan naşlarken Aklım kaldı bilki geride büsbütün... ya ben? Etim kemiğim yavaş yavaş buharlaşırken Bunca savaşa rağmen içimde barış havası hakim Aklımı belki boş diyeceğin şeylerle karıştırırken İçimde korkudan titriyor nefsim Seni hiç tanımadan sevenlerden ben Seni sevmeyi sevdim sen sevsende değişmeyecek Topraktaki yatağımdan bir gün dirilirken Bu yüzüm sensiz cehennem, hiç gülmeyecek Uçuşsun yarasalar içimde Ben karanlığına çivileri çakarken ve aklımın icra edilmiş köşelerine fotoğrafını asarken Ateşlerin içinde ben, sen don demeden titrerken Ben hala ben olan senlerin peşinde müşteki Farketmez ne olarak nitelendirildiği Oğuz'da sevdi dersin ve çekersin bir daha çizgiyi Taki boşalan boşluklar birer birer dolmaya başlarken Dudaklarından hep sevgi cümleleri beklerken Sevdim bu cümleleri kime söylediğini bilmeden Seni sevmeyi seviyorum ne kadar yalan olursan ol Bana bilmeden öğrettiğin herşey için mekanın cennet olsun. Sel basan suretime binaen içim kurusun Susan bir çığlığımdın belki istemeden yücelttiğim Önüne geçemedim başkalarına nefret ediyorum dedim Nefretin ne olduğu hiç bilmeden Yeminler olsun Allah'ı hiç bu kadar sevmedim Seni yarattığını farkedinceye dek Yıllar asır oldu gülmedim Taki seni yaratanın benide yarattığını anlayınca Tek tek tekleyen kalbimle yavaşlasın zaman Sen beni sev ben olmayınca hep Şimdi daha büyük bir aşka müptelayım Daha büyünü buluncaya deklerin olmadığı Daha büyüğüde yok zaten Görsen istediğim zaman ağlıyorum artık İstemeden ağladığım anlar için.
Düzenleme:25.06.2007 / 05:30

rapoet


25.06.2007 / 05:33
Birileri şu şiirlere puan vermeyi keserse çok sevinirim şiir bir felsefedir ve kimsenin duygusu puanla ölçülemez kimsenin kimseyi gram anlamadığı bu devranda gören gözlerimizi aşağılamayalım körlük derecesiyle herkese saygılar sevgiler kalın selametle.

bilgisayarım


25.06.2007 / 09:38
günaydın sevgili rapoet insanlar sever insanlar ayrılık acısı çeker ve insanlar ağlar şiirin çok güzel yanlız se puanlara bakma hep yaz emi{s:032}{s:026}

rapoet


25.06.2007 / 11:02
hee şunuda söylim ben sigara kullanmam {s:020}

usagi


25.06.2007 / 15:12
{s:036}{s:036}{s:036}{s:036}{s:036}{s:036} {s:036}{s:036}{s:036}{s:036}{s:036} {s:036}{s:036}{s:036}{s:036} {s:036}{s:036}{s:036} {s:036}{s:036} {s:036}

kayra_zamres


25.06.2007 / 20:21
nefret etmeni beğendim 10 puan:))))))))))))))
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mimu
  • kartanesimKar
  • Ebuelfiya
  • Efeefe
  • Öz-gü
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir