İnsanlar yaşamak için yaşar bildiğim kadarıyla
Bense ölümü sevdim hayatın elveda havasında
Ne farkeder ki yaşamak diriler mezarlığında
Arkamdan yakılan ateşlerin hepsi buz olur nazarımda
Sokak kendi çığlığında voltasında ruhlar
Kaderin atlasında çöl devranda ki bütün topraklar
Gönüllerin döl yatağından beslenen nankör
Aşkın tek anlamı belki hayalarında
Ölüm, yüzünde hafif bir tebessüm
Bu kadarda olmazların olduğuyla yetinen
Ayaklarım hiç aldırmadan naşlarken
Aklım kaldı bilki geride büsbütün... ya ben?
Etim kemiğim yavaş yavaş buharlaşırken
Bunca savaşa rağmen içimde barış havası hakim
Aklımı belki boş diyeceğin şeylerle karıştırırken
İçimde korkudan titriyor nefsim
Seni hiç tanımadan sevenlerden ben
Seni sevmeyi sevdim sen sevsende değişmeyecek
Topraktaki yatağımdan bir gün dirilirken
Bu yüzüm sensiz cehennem, hiç gülmeyecek
Uçuşsun yarasalar içimde
Ben karanlığına çivileri çakarken
ve aklımın icra edilmiş köşelerine fotoğrafını asarken
Ateşlerin içinde ben, sen don demeden titrerken
Ben hala ben olan senlerin peşinde müşteki
Farketmez ne olarak nitelendirildiği
Oğuz'da sevdi dersin ve çekersin bir daha çizgiyi
Taki boşalan boşluklar birer birer dolmaya başlarken
Dudaklarından hep sevgi cümleleri beklerken
Sevdim bu cümleleri kime söylediğini bilmeden
Seni sevmeyi seviyorum ne kadar yalan olursan ol
Bana bilmeden öğrettiğin herşey için mekanın cennet olsun.
Sel basan suretime binaen içim kurusun
Susan bir çığlığımdın belki istemeden yücelttiğim
Önüne geçemedim başkalarına nefret ediyorum dedim
Nefretin ne olduğu hiç bilmeden
Yeminler olsun Allah'ı hiç bu kadar sevmedim
Seni yarattığını farkedinceye dek
Yıllar asır oldu gülmedim
Taki seni yaratanın benide yarattığını anlayınca
Tek tek tekleyen kalbimle yavaşlasın zaman
Sen beni sev ben olmayınca hep
Şimdi daha büyük bir aşka müptelayım
Daha büyünü buluncaya deklerin olmadığı
Daha büyüğüde yok zaten
Görsen istediğim zaman ağlıyorum artık
İstemeden ağladığım anlar için.
Düzenleme:25.06.2007 / 05:30
rapoet
25.06.2007 / 05:33
Birileri şu şiirlere puan vermeyi keserse çok sevinirim şiir bir felsefedir ve kimsenin duygusu puanla ölçülemez kimsenin kimseyi gram anlamadığı bu devranda gören gözlerimizi aşağılamayalım körlük derecesiyle herkese saygılar sevgiler kalın selametle.
#1
bilgisayarım
25.06.2007 / 09:38
günaydın sevgili rapoet insanlar sever insanlar ayrılık acısı çeker ve insanlar ağlar şiirin çok güzel yanlız se puanlara bakma hep yaz emi{s:032}{s:026}
rapoet
25.06.2007 / 05:33
bilgisayarım
25.06.2007 / 09:38
rapoet
25.06.2007 / 11:02
usagi
25.06.2007 / 15:12
kayra_zamres
25.06.2007 / 20:21