Şiir Defteri

VVII. Koğuş

Yazan: rapoet
23.03.2007 / 15:05
954 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Bu odada birileri dolaşıyor amma Sürekli seyrediyor Yüzümü çevirip baktığımda kayıp Dayıyacağım bıçağı kalbime ve diyeceğimki çık ortaya öldürürüm kendimi blöf tabi çıtta çıkmadı zati Kinperver bakışlarla fecri gözleri zehretti fersiz kalbimi aldı gitti halimi halim var mı? sahi mi? Dilimi kaleme ekledim ve kanlı mürekkepler rengarenk alabildiğine özgür kah gönlümde ahenk ölüme giden ölümsüz ruhi hallerimde gecemde bin bedir sordum kendime ben kimimdir? Ne işim varda işim bitmedide hala işsiz gibi avare Birde baktım kalpler harebe bir karhane dedim ben kimim diye sokakta birisine şöyle baktı gösterdi ve dedi orda tımarhane bir ekle bin çıkar cenabet ömür. kim takar taş bebekler camdan atlar taş yürekler kahramanlar meğer eğer böyle derse eğerler bile boyun eğer seven sevipte terkederse berduş hali neye ne söyler Kal selametle ben gider...
Düzenleme:23.03.2007 / 15:06
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

  • mimu
  • kartanesimKar
  • Ebuelfiya
  • Efeefe
  • Öz-gü
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir