Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Susuyorum

Susuyorum

Yazan: rapoet
23.06.2007 / 00:30

631 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

dost diye nitelendirdiğim ahalinin alayı adi zamanla öğrendim zamansız ama şükür, kafi öyle safi öyle güzel gösterirlerki kendilerini Maneviyatları maddiyatlarının yanında hiçbirşey Ben aklını yitirmiş muamelesine maruz kalmışım Muttasıl bu kebirin içinde intibaha kalkışım Bir adım daha Allah aşkına yanaşmışım Acep görünen köyün klavuzuna sorsam Hiçmi yakışmamışım? Ben benle müstekil bu devranı duvarda Dört bir yanımda dört kitapla Rahman her tarafta Her parafta her satırda her kelamda her bir yoklukta Yoklukta var olanın olması gerektiği gibi Işıkları yaktığında karanlık saklanır Ama hep ordadır hep yanıbaşındadır Karanlık yandığında ışıklar hep kapalıdır Her duada o şuaya hep bir el uzanır Uzan bedenim yayıl seccadende ayıl Say sayıl kendince ay ayılsın gecende Güneş bayılsın ahir vakitte Saçlarım ağırsın ecelle Gözlerim kapansın Göz göre göre Gözlerimin önünde. Susuyorum. Ölüyorum. Duy bil fani sevgili aşkınla hiç işim yok İşim gücüm ölüm, işim gücüm hüzün Yürüyorum yürüdükçe küçülsemde İçten içe içimde birden bire büyüyorum Aklım zırt pırt gidip geldi Selamın aleyküm Aleyküm selam Kem küm etti sözün Deseler aşikarmı aşikar Kır fırlat at içimdeki aynayı Yüzün hiç bu kadar çirkin olmamıştı Yada bu ayna önceleri böyle gerçeği yansıtmamıştı Selametle.
Düzenleme:23.06.2007 / 00:37

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

VEJETARYEN1978
Serdar150
yunuskivanc
Adıyaman
Şiirlik

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir