Gereksiz bir mutluluğun kundağında
Ağlayan bir bebeğin gözyaşları gibi
Manasız, aç ve açıkta kalmışım sanki
Ayağıma göre yorgan dikilmemişki
Her gün bir iltifat, bir itiraf, bin hayal
Varlığın ve yokluğun Araf'ında
Her gün parmakladığım kelimelerin
Namusu belimdeymiş gibiyim
Hem nereye götürsem kendimi
Nereye atsamda ayrı düşsem
Ben benden uzak seni düşünsem
Ben sen olsam keşke, sende ben
Hem ne kadar uzaktır bilmem
Bana olan yakınlığın...
Farketmiyor ki sen gülerken
Bana olan uzaklığın...
Ne ismin hatırlatır ne cismin
Bırak unutanlar hatırlasın
Seni hatırlatan şeylerde
Seni hatırlayan zerrelerim
Seni unuttuğuna utansın
Herşey bir çift kelimenler biter
Bir çift sözünle başladığı gibi
Seni seviyorum derken dilim
Önceden bunu kime söylemişti
Bırak, hatırlamıyor ki kalbim
Unutmuş unuttuklarını dahi
Kaybetmiş teninin bir yerinde
Kaybetmiş sana olan sözlerinde
Hiçbir eser kalmamış zaten
O eski cümlelerden
ve o eski şairden
ve herşeyden
Ben şimdi seninle bir beden
Hatırladım ki gözümdür gören
Nasıl baktıysam şu dünyaya
Dalmışım büsbütün rüyaya
Sonra uyandır beni sabaha
Yalnızca yanımda sen
Birde senin çıplak tenin
Birde benim giydiğim kefen
Sonra bütün çareler biçare
Senden ayrılıp gittiğim yere
Neyle nefes aldığımı boşver
Seni veriyorum son nefeste
Düzenleme:17.04.2009 / 18:52
ayşe
18.04.2009 / 08:31
yinegüzel dizelere imza atmışsın
kalemin daim olsun günlerin güzel
derslerinde başarılar dilerim
saygılarımla{s:026}
#1
bilgisayarım
19.04.2009 / 00:28
sevgili oğuz inan bana tek kelimeyle mükemmel olmuş şiirin çok şey anlatıyor dizeler kutlarım oğul seni sevgiyle yanaklarından öpüyorum {s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
ayşe
18.04.2009 / 08:31
bilgisayarım
19.04.2009 / 00:28