baştan başa saymak gerekse başla
kısa boylu tipsiz kendi belki dünyalar güzeli
ya şirin olmaya çalışıyor yada bir şirine
mütevaziliğini farkettim selamıma selam verdiğinde
Bir anda gelip kollara girişi
Yoksa beni sevmiyormusunların masum manzumesi
Necip Fazılın bir şiirine yaptığı yorumla
Bir kez olsun tutmuştum düşüncesini
Medusa gibi kendisi karakteride belki denk
Dostu yokken senle dostu dostu verken umursamaz
Güzelliğine bakılırsa belki güzeldir ama
Kalp olmadıkça suret hiçbirşeye yaramaz
Benim memleketimin insanı
Tam aşık olabileceğim karakter
Gülüşü dahada nüktedan ederken beni
Bitti seneler geçti kareler
Gülüşünü unutmayacağım cici kız
Benden sana kucak dolusu sevgiler...
Babası gitti ahirete kendi içine kapandı
Kendisi bir kül kedisi olsa, gönlünde sultan yatardı
Göz kapaklarının altından bir huri bakardı
Bu kızın kalbini gördüm yüzüne karşı kördüm
Hep kendisi haklıydı haksızlığının zor farkına vardı
Dostluğumuz düşmanlıkla başlamıştı
Kalem elindeyken harfler satırlarda milim şaşmadı
Son anda ettiği kelamla aklıma kaynar suları boşalttı
Bu kadar safi bu kadar cici bir hatun
Öyle küçük ki kayboldu, yüzünü bile unuttum
Ciciler cicisi aptallar aptalı
Sıraların o geveze şarkıcısı
Suskun onu anlatabilecek kelam yok
Pek tanımadım adı orda kalsın
Gayet mütevazi ama fenomeninden bihaber ben
Allah yolunu açık etsin esasen
Anlamadım hiç bu kızı
Bazen bir melek bazen şeytan
Ne kadar kötü olursa olsun
Kalbini tuttum
Son fotoğraflada son noktayı onla koydum
Bu kız bir fahişeydi
Duruşu, oturuşu, konuşuşu
Sanki bir konsomatris
Daha fazla anlatmak istemiyorum
Benim için bir iblis
Sınıfta kimsenin tanımadığı adını bile anmadığı
Belkide kendi kendiyle konuşan bir dilsiz
Adını seslendiğimde hep yüzüme boş boş baktı
Asla tanımadığım bir kız, bir kuyu ve dipsiz
Çirkinlerin en güzeli
Onun konuşuşu dinleyişi beni
Ona birşeyler anlatmaktan
alamıyordum kendimi
Belkide en çok sohbet ettiğim tip
Oda tarifsiz bir kızdı
Bir aşkı vardı, aşkı dilimize dolanmıştı
Bir arkadaş olarak en iyi izi o bıraktı
Soru kitaplarıyla tanıdık ilkin kendini
Biraz pragmatisti sınıfın üçte ikisinden biriydi
Yaptığı fuzuli şeylerin olmasada tarifi
Kötüden iyi iyidende kötü biriydi
Söylemeden geçmeyeceğim
'' Allah aşkına benle konuşmayın''
Allah aşkı için ben
Ruhumu ateşe atmışım
Atıf olsun gözümde solan Gül'e
Bolbol şarkı söylerdi sesi pek fena değil
Biraz fesattı belki, boşvermiştim
Acep kim olur günahklarına kefil
Ben ona olan güvenimi çoktan kaybetmişken
Boy kısa son zamanlar pek açılıp saçıldı
Diğer kızlardan acayip farklıydı
Bir erkek arkadaşı vardı sanki karı kocaydı
Yüzünü görsen bebek gibi, aklımda son bakışı kaldı
Korkunç bir mumya karakter
Eli ayağı bir yerde durmaz
Korkuyorum
Vururken öldürecek diye...
Bitti
Düzenleme:28.06.2007 / 11:40
bilgisayarım
28.06.2007 / 14:29
sevgili rapoet çok ama çok güzel olmuş şiirin uzun ama bir solukta okudun sanki devamı gelsin istedim iyi günler{s:026}{s:032}{s:034}{s:036}
#1
ormangozlum
28.06.2007 / 18:24
Harika cok ama cok güzel bende arkadasim gibi bir solukta okudum tüh keske bitmeseydi dedim{s:036}{s:030}
bilgisayarım
28.06.2007 / 14:29
ormangozlum
28.06.2007 / 18:24