Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Seyyah

Yazardan en yeniler

senki elimi gel ve tut beni uçurumundan aşağı bırak aşk içinde tutsak kaldı kaldım orda gömülü ölümü at meydana ibret alsın alem tükür geç! es geç! hiç bakma leş kokar o iğrenç içimi senime boyadım akan kanım bembeyaz elimden tutmasada bir sen koluma girer hep ayaz ki yazdım yazabildiğince deli yazabildiğimce küstah vahim vehim kör duygular içinde rehin ruhum neşrah!!! vakit durdu tamam zaman apansız geçti birden ne gelirdi elden derken aşkta nankördü içten içe sil bu kağıt ağıtla doldu tekbir geldi dilime kondu ateş geldi tenimi soydu Azrail son mektubu baş ucuma koydu titriyor içimdi iblis sessizliği fitne fesat kesip attım bileğimi ve bu aşkmış... heyhat! ruhumu karanlığamı saklasak yoksa afitapla paklasak mı? yoksa bir sen olup kalpten aşağı yuvarlasak mı? sorma anlamadım ben bunu sorma durma bende çek git git içimden fahişeydin sen ve bende en bakire sorma durma haydi defol defol be üstüm başım içim dışım her yanımmı zail bir ben kör bebe!!! geçti gitti ömür kim dayandı-irtihali kabil Mekke'mden ta Medine'ye kadar kovalandın içimde zamanla parçalandı kalbim stepinden çöl iklimine kadar sürün sıratımdan sırıtırak geçebilirmi sandın elini kolunu sallyarak öylece o körün! Heh! böl bölüp parçala, içten yık sömür sömür kalbi haydi vakti geldi ahiretin şimdi gidelim cünüp ruhunla safmı kalbin ben ne ettim dermi dilin günahkarsın! karmı kaldı söyle haram yada sefaların ertesi günde baki mi? hiç üşenmeden düşün! dün geçerken bu gün hiç dün ne yaptım dedin mi? Seninle cehennemde yaşarım demek dile kolay ve nankör kul bilmediğini bilir gibimi yapar Hay o dilini kessin ellerin sanki görmüş gibi cenneti Adn parayla olsaydı satardın ehalini ki nerden nereye döndü nerden nereye gittim kimden kime parantezi aç ve kapa kapattım bu şiiride ''Sende kaydın gök yüzümden Yer ile bir - elimde kir Avare! Varmı çaren! Bedeni terket - ruhuma serpil Cehennemden cennete dikey geçişle geç Varsa biraz göğsünde iman inan ve gerçeğide seç'' AFFET YA RAB... Gözyaşlarım ayaklarına kapansın Yüzbin sene kitli kapı birden bire açılsın Saçların yüzüme doğru dağılı versin Ruhum kaçsın içimden ve senle ölüme doğru yolunu alsın Çıkarken kitle kalbi hırsız gelip çalmasın Yağmurla gusletsin beden secdeye kapansın Affeden affedilsin affolanda bilsin affetmeyi Kimden öğrendik bilmem; deve gibi kin gütmeyi Yarın geldi kapıya çattı benide aldı geldi bu gün Ününü yaydın şehirlerime bir anda sil silebilrsen Kanayan güller kanını bana bağışlasın ve sen ve ben ve biz ve devran yalınayak gönül taşıma bassın... Ağlarım yüzüm donar Akar akar buz tutar Akar yakar içime damlar Yaşamı sanki benden ödünç olarak aldılar Bir gün daha geçer içimde bir gemi daha batar sorma içinde kaç yatır yatar seni arar Kalem sustu yağmur konuştu Feza dudakların oldu aniden İçimdeki dallar bir bir tutuştu Beni benden siliverdin birden Kim gelip içimi aldı dışıma koydu İçim dışım bir oldu Olduğum gibi göründüm Görüntüm yok oldu Bir gölgem kalmış geride Belirsiz güzargahında gafil Ölüm elimde değil Senin elinde Azrail

Seyyah

Yazardan en yeniler

tugce

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler