Yanımda taşımalıydım mendilleri
Böyle ulu orta göz yaşı dökmemeliydim
Türememeliydi sahteleri sözcüklerin
Güneşin, ayın hatta yıldızların
Dile gelen o yalnızlığın dilsizliğinde ben
Yolda rastladığım sararan yapraklara
Takvimden düşer gibi hayattan soğuyan
Ayak altlarında sararan benim herhalde
Bir kadına tutunmak gibi düşünce
Düşünce düşüncesinden yer ile yeksan
Ve bütün amellerim aşkında noksan
Ölmek güzel ama ya orda yoksan...
Yani yoksan bütün var oluşun ömründe
İhya olmayan bir kalbe devriminde
Nice kelleler uçurdum giyotininde ben
Sözcükler düşüyordu birer birer rahleden
Ve Rahmedinin bir rahmeti olsa gerek dedim
Çekip gidişlerine dahi tebessümler yükledim
Dedim ki vardır kadının yaptıklarında keramet
Öldürürüm diyorsun, ben ölürüm ne zahmet
Artık benzetmeler, mecazlar taşıyan
Hala yaşayan cümleler bekleme benden
Devrilirken bir kaç cümle, yüklemi nerde
Ve nereye devrilmekte bu cüsselerim
Bedensizliğin bedeninde ben senin bedeninde
Ve bedeli neyse ödediğim bu aşkın senetleri
Uçuşurkan bir harabenin gölgesinde
Olmayan bir hayatı yaşıyorum herhalde
Rüzgarın misafirlik ettiği şu yorgunluğum
Şu beni benden alan senliğin adına
Ölümü koymuşum yastık altına
Mışıl mışıl uyumayı hayal ediyorum...
Düzenleme:20.08.2008 / 23:42
yaren
24.08.2008 / 00:55
ne zamandır okuyamıyordum şiirlerini,doğanın sözlerine katılıyorum ben de özlemişim bu tadı,çok güzel ve gene vurucu!selametle kal{s:026}
yaren
24.08.2008 / 00:55