Kaç kez düşünüldü düşüncesizlik
Her gün yepyeni satırların donuk kanlı teni
ve çatlayan dişlenen dudaklarımda pıhtılaşan sen
ıslanıyordu çöllerim gözyaşıyla aniden
bütün bütün parçalanıyordum
eriyor bitiyor kimya değiştiriyordum
bir şehri kuruyor ötekini yıkıyor
hiç ıslanmayacak gibi kurulanıyordum
her an bir kadın sesi her an adım alevleniyordu bir sedayla
içim dışım sevgi hüzün karışımı bir pandomima
elim melim kaleme dolanmış namahremi simgelercesine
birikiyordum hiç artmamış gibi
silkeleniyordu zaman bir zamandan sonrasına
ve hangi filmin hangi senaryosundaydım kim bilir
Zaman zaman herzaman düşündüm ama
Zaman maman beklenirse uzak beklenmezse kapıda
Herşey aleyhine ekseriya yada ebedi
uyanamadığım günlerin uykusuz kabusları hortlarken
bir oda duvarlarına çivilenmiş bakışlar
bir oda tahtadan duvarlar
bir oda değil sanki saray
ve hesap edemiyordum üç beş gibi yaşamı
ölüyormuydum yaşıyor mu mechul
aklım akılsızlıklarında volta atıyordu
herşey yanarken içim titriyordu
entegrelerime kadar çürütmüştüm kendimi
paslanmış yaşama dair beden alenen
bir bendim yıllarca beşkuruzsuz dilenen
değil mi diyordum evet der gibi
tamam diyordum hayırı hatırlatan cinsten
hangi şiirimin öznesiydin münferit özlenen
iskeletler yeni bir piyes heyecanında
uyandım toprağımın yatağından
hafif, zıplasam fezadan fırlayacak gibi
zarif, çıt kırıldı kalbimin kilidi
tarif, tarifsiz bir gecenin gülümseyişi
gülüyormu ağlıyormu belli değil
kimse kimsesizliğin kim olduğuna aşina
hulasa bir parça kalmadı daha...
Sefalletten dört köşe
Yanağım yastığa emanet ruhum rüyaya
her nasılsa ölümü görüyordum yaşamda
düşünceler değişiyordu
düşünce düşünceden çıkıyordu
yıkılıyordu yığılan o felsefe
ve vesveseler herneyseler herneyse
Düzenleme:09.05.2007 / 23:19
melegim22
09.05.2007 / 23:20
yıkmısın yine harika olmuş çok beyendim yine aşka hüzünlere dalmısın :))) benim gibi Düzenleme:09.05.2007 / 23:21
#1
rapoet
09.05.2007 / 23:22
dün topuklarımdan zemine çivilenmiştim bu gün ruhum hafifledi ve iyiki parçalamadım dedim hiçbir bütünü kendimden başka.
#2
melegim22
09.05.2007 / 23:29
bambaşka bir kişiligin var her bir şiirinde sanki başka bir kişinin başka karakterleri yansıtıyosun ve hayran kalıyorum sana neden böyle karamsalsın sadece merak{s:024}
#3
rapoet
09.05.2007 / 23:39
bilmiyorum nedense o şairin hiç hayranı olamadım ben ben bazen oyum bazen başka biri ve çoğu zaman o ben değil bende o olmak istemeyen başka biri bazen birisinden esen rüzgar uyadırıyor onu yatağından bazen uyanmak istemiyorum ben sırf o yatmasn diye ve hortlamasından bıktım o acemi şairin beynimde herşey çok karışık Düzenleme:09.05.2007 / 23:40
#4
melegim22
09.05.2007 / 23:46
senin şiirlerini okurken inanırmısın benim beynim duygularım karma karışık oluyor ben bile çıkamıyorum o karanlık dipsiz kuyudan heralde senin şiirlerini okumaktan bende benligimi kaybetmeye başladım :)))
melegim22
09.05.2007 / 23:20
Düzenleme:09.05.2007 / 23:21
rapoet
09.05.2007 / 23:22
melegim22
09.05.2007 / 23:29
rapoet
09.05.2007 / 23:39
Düzenleme:09.05.2007 / 23:40
melegim22
09.05.2007 / 23:46