eriyor ruhum çayında şeker gibi
aşkı hangi ruh hangi ölüm demledi
sevince kimseyi göremez oldu gözleri
ben değil sanki kader yazdı bütün sözleri
sen taze velinimet, ben bir parça kuru ekmek
yaşamak zor ki kolay değil seni beklemek
ellerimde kurşun kalem, delik deşik bilek
kimi gömmeye gider ruh elinde bir kürek
gölgeler yürümekten aciz günler geçmekten
hortlak dediğin aşıktır çünkü bıkmaz ölmekten
kim bıkmış ki verimsiz bir aşk tarlası sürmekten
ben bilmedim, vaz geçemedin çocuk gibi küsmekten
masalar sandalyeler, kağıtlar kalemler
ayaklandı birden gördüğüm tüm cesetler
kuşku dolu bakışla göz çevirdi melekler
seyrine dalan güneşle tutuşurdu gömlekler
bana sorarsan suçlu benden başka kimse değil
neden mi? bildiğin gibi pilatoni
amaç ne laf kalabalığı ne de demogoji
herşey bildiğin gibi, belki sen sevmedi.
Düzenleme:03.04.2007 / 23:01
tugce
04.04.2007 / 10:39
ÇOK GÜZEL OLMUŞ RAPOET...KAL SAĞLICAKLA KARDEŞİM...KENDİNE ÇOK İYİ BAK...EĞER BİR KUSURUM OLDUYSA ÖZÜRDİLİYORUM.ŞİİRLERLE KAL.HOŞÇAKAL
tugce
04.04.2007 / 10:39
ayşe
04.04.2007 / 13:10